|
Mijn stoere wandelmeisje in de storm |
Bij aanvang van deze fraaie etappe waaide het een beetje maar zeker geen storm, maar naarmate we hoger kwamen ervoer deze angsthaas het echt als storm. Ik vroeg me af of dit nog wel verantwoord was, maar ja ik ben ook geen held har har. Roos daarentegen had
de wandeling van haar leven. Had ze eerst geconstateerd dat het toch wel een forse, koude wind was die niet aangenaam was omdat ze juist deze verder vriendelijke dag haar jas had thuis gelaten, daar kon deze angsthaas haar in ieder geval voorzien van een winddicht, knalgeel jack zodat ze wel degelijk van de wandeling kon genieten en dat deed ze! Ze liep samen met Erna, die ook ontzettend genoot steeds voorop en zocht de weg over de kam van deze bergrug in de storm. En eigenlijk viel het allemaal heel goed te doen en na een heerlijke ruige tocht kwamen we weer bij de auto's.
In Beninaurell zouden we nog een bakkie doen; op het pleintje bij de kerk ontmoetten we een mevrouw die om een Spaans praatje verlegen zat zodat we zelfs de groep even kwijt raakten. Kwam allemaal goed. Was weer een heerlijke wandeldag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten