Het onderste halen uit een dagkaartje

Hier de vergeten naam van Happart op de muur
van het kerkhof in Sint Martensvoeren

Dit weekend hebben we genoten van het Limburgse landschap. Vrijdagmorgen, het viel me niet mee want ik ging pas om half één slapen, om half zeven met de trein naar Maastricht. Ik moest natuurlijk vóór half zeven inchecken vanwege het DalVrij abonnement; Roos kwam om kwart voor zeven en zo arriveerden we al om 9.00 uur in Maastricht. Eerst maar even ergens koffie scoren, vervolgens bus 57 genomen met twee dagkaartjes en door naar Sint Geertruid, waar ik Roos liet genieten van de fraaie wandeling door de Grubbe. Weer verder met bus 57 naar Noorbeek en via Sint Martensvoeren in de Voerstreek en het grensplaatsje De Planck, naar Slenaken. In Sint Martensvoeren zag ik tot m'n verbazing nog de naam van Happart op een vervallen muur van het kerkhof staan. Happart, de volksmenner die jaren geleden de Belgen in de Voerstreek het hoofd op hol bracht door de taalstrijd nog eens lekker aan te wakkeren. Nu ligt de Voerstreek ook wel een beetje merkwaardig als een enclave in de provincie Limburg. En, aldus Belgen die we even later ontmoetten wilden de mensen aldaar aansluiting met de Provincie Luik, een Waalse provincie. Er is destijds stevig gevochten aldaar.

Roos in de Heimansgroeve. Het oudste gesteente
van Nederland; 400 miljoen jaar oud Carboon.

In Slenaken hebben we weer bus 57 genomen naar halte Hurpesch en van daaruit nog een laatste stuk gelopen langs de Geul tot Epen. Het was ontzettend modderig, maar je moet de Geul gezien hebben anders ben je niet echt in Zuid Limburg geweest vind ik. We kwamen daarbij ook weer langs de Heimansgroeve.

Moe, maar voldaan kwamen we aan in Hotel "Berg en Dal"; het begon op het laatst al een beetje te schemeren. Onze schoenen zagen er vreselijk uit; vol modder van het lopen door de natte drek langs de Geul. Leuk hotel, met een open (gas)haard; lekker een biertje gedronken bij de haard en vervolgens lekker gegeten. Het hotel heeft een goede keuken! Het tekort aan nachtrust hebben we vervolgens helemaal goed gemaakt; klokje rond geslapen.