Een schaatsende muis

Een waterspitsmuis,
verdwaald op het ijs
Foto Roos van der Burg

Vandaag was het weer werkdag voor de natuurwerkgroep Kwadijkse Vlot. Zag het er vrijdag nog naar uit dat het een akelige dag zou worden, daar bleek het uiteindelijk een schitterende werkdag te worden. Roos en ik konden met Adriaan meerijden vanaf station Amsterdam Amstel; we waren dan ook als één van de eersten op de werkplek: het plekje langs de Purmerringvaart, vlakbij het visplekje waar ik in de zeventiger jaren viste met m'n vader.
Bij het riet ruimen kon ik merken dat ik veel sterker was geworden dankzij de sportschool. Waar ik anders zeer regelmatig even moest stoppen en de rug moest strekken daar kon ik nu achter elkaar doorgaan. Het gevolg was wel dat ik zweette als een otter ondanks de koude.
De hilariteit betrof dit keer een muis op het ijs. Volgens kenners een waterspitsmuis, geen Noordse woelmuis dit keer. Het beestje rende heen en weer totdat het eindelijk in het riet verdween. Normaal springen ze direct te water, maar het water was nu bevroren dus moest het beestje wat anders bedenken.
Het is zo ontzettend leuk om dit werk met zo'n groep enthousiastelingen te doen; het heeft er veel van weg dat we het toch vooral vanwege de saamhorigheid, de gezelligheid doen, maar natuurlijk doen we het voor de natuur. Ab voorop, met de motormaaier en de rest ruimt het afgesneden riet op.
Ab stuurde ons onlangs een zeer uitgebreid document waarin staat wat de natuurwaarde is van deze natte gebieden, de (zeer zeldzame) veenmosrietlanden. Dat pdf document kunt u hier ophalen. En voor het in stand houden van deze gebieden doen we dit werk!