Afgelopen weekend waren Roos en ik lekker aan het wandelen in Zuid Limburg. En, zoals overal krijg ik gedachtenassociaties. Ook nu, terwijl we op weg waren naar Slenaken. Daar was ik voor het eerst op vakantie met kerst 1979, het jaar dat ik bij Anneke was ingetrokken. Ik had toen een chef waar ik voor het afwerken van mijn promotie erg afhankelijk was en dat liet hij merken ook. Daar waar hij in het begin altijd tegemoet komend en plezierig in de omgang was (althans voor mij, hij was toen als buitenlandse binnenkomer in het instituut behoorlijk afhankelijk van mij), daar werd hij nu op z'n vriendelijkst gezegd bijzonder onaangenaam. Hij speelde althans woede omdat Anneke en ik er een (kerst/nieuwjaar)weekje tussenuit waren gegaan. Als "straf" publiceerde hij later ook een wetenschappelijke vondst van mij zonder zelfs maar mijn naam te noemen. Daar liep ik me behoorlijk over op te winden, 33 jaar later, daar hoog in de heuvelen van Slenaken.
En dan nu zit ik wat te googelen op Internet en zie ik tot mijn stomme verbazing dat hij dat later nog eens heeft gedaan zonder mij zelfs maar in te lichten; ik zie het artikel voor het eerst.
Ergens begin tachtiger jaren, ik werkte toen al enige jaren niet meer in de wetenschap, is er een voedselschandaal geweest in Spanje; er was chemisch behandelde olie in de handel gebracht als een goedkope olijfolie. De consumenten van die olie werden daar heel verschrikkelijk ziek van. Toen ik dat las en een TV documentaire zag "wist" ik gewoon dat die ziekte zich ontwikkelde volgens de lijnen van ons model. Ik ben daar vervolgens nog voor op TV geweest en heb er kond van gedaan. De directeur van het instituut had mij (zo hoorde ik via via) uitgemaakt voor wetenschappelijke charlatan. Onzin, want zo zit ik helemaal niet in elkaar. En laat nou die zelfde chef opnieuw een idee van mij hebben gegapt en er publicitair mee aan de haal zijn gegaan in plaats van er gezamenlijk over te publiceren althans te discussiëren; het was toch aanvankelijk mijn idee!
Maar gek genoeg kan ik me er niet eens echt over opwinden; ik kan me er niet eens toe brengen om het artikel te gaan lezen.
En dan nu zit ik wat te googelen op Internet en zie ik tot mijn stomme verbazing dat hij dat later nog eens heeft gedaan zonder mij zelfs maar in te lichten; ik zie het artikel voor het eerst.
Ergens begin tachtiger jaren, ik werkte toen al enige jaren niet meer in de wetenschap, is er een voedselschandaal geweest in Spanje; er was chemisch behandelde olie in de handel gebracht als een goedkope olijfolie. De consumenten van die olie werden daar heel verschrikkelijk ziek van. Toen ik dat las en een TV documentaire zag "wist" ik gewoon dat die ziekte zich ontwikkelde volgens de lijnen van ons model. Ik ben daar vervolgens nog voor op TV geweest en heb er kond van gedaan. De directeur van het instituut had mij (zo hoorde ik via via) uitgemaakt voor wetenschappelijke charlatan. Onzin, want zo zit ik helemaal niet in elkaar. En laat nou die zelfde chef opnieuw een idee van mij hebben gegapt en er publicitair mee aan de haal zijn gegaan in plaats van er gezamenlijk over te publiceren althans te discussiëren; het was toch aanvankelijk mijn idee!
Maar gek genoeg kan ik me er niet eens echt over opwinden; ik kan me er niet eens toe brengen om het artikel te gaan lezen.
1 opmerking:
Toch ontzettend akelig dat het zo gegaan is :(
Een reactie posten