Het EPD wil maar niet vlotten

Plaatje dat de ICT in de zorg moet
symboliseren. Geplukt van Internet

Allemachtig, dit had ik toch niet kunnen voorzien toen ik ergens rond 1983 aan de gang ging met de electronische communicatie tussen huisarts (HA) en laboratorium. In het blad "Zorgvisie" spreekt dhr Knieriem zijn verbazing erover uit dat het Landelijk Schakelpunt (LSP) nog niet is ingevoerd. Ik ook eerlijk gezegd want het werd met veel druktemakerij al zo'n 10-15 jaar geleden aangekondigd. Een krankzinnig concept vond ik toen al en niet realiseerbaar zoals nu ook duidelijk blijkt.
Eigenlijk hadden we de communicatie tussen HA en lab in onze regio Delft e.o. vrij snel technisch geregeld. Daarna kwam het erop aan dat er behalve lab. en HA ook anderen aan zouden sluiten. En daar kwam een imposant maar vooral ook impotent circuit op gang; het veld hoefde niet zo nodig; er speelden veel (financiële) belangen; of de patiënt er beter van zou worden was niet zo'n item eigenlijk. Had ik zelf al geconstateerd dat de HA de voordelen van de computer allereerst zocht in de financiële administratie (het uitprinten van de rekeningen met bijbehorende acceptgirokaarten in de tijd van particuliere patiënten destijds), daar zochten beleidsmakers (waaronder ook ik hoor) het in integratie van medische gegevens. Het credo: "Dat scheelt honderden levens per jaar", maakte opgang. Of dat waar is waag ik overigens sterk te betwijfelen. Een goede vriend van mij, huisarts en "automatiserings-freak", was fel gekant tegen het uitwisselen van medische informatie. En desgevraagd vertelde hij dat hij in zijn hele meer dan 25-jarige carriëre slechts 1 keer bij een spoedgeval behoefte had gehad aan informatie uit het dossier van de eigen huisarts van de patiënt. Zonder die info heeft hij de patiënt toch adequaat kunnen helpen zo vervolgde hij.
Maar inmiddels zijn er vele decennia verstreken en dan lees ik tot mijn (niet echte) verbazing dat de integratie nog steeds niet heeft plaats gevonden. Ik leefde overigens in de overtuiging dat het "EPD" door de politiek was afgeschoten en geen item meer was. Maar er is natuurlijk, vergelijkbaar met het circuit rond de ontwikkelingshulp een heel netwerk van lieden die hun brood verdienen met die integratie; er spelen heel veel belangen en dat geeft niemand graag op.
Kostelijk om dat van de zijlijn te bekijken. Af en toe krijg ik nog zo'n blad via de e-mail onder ogen zoals nu "Zorgvisie". Normaal klick ik dit soort bladen direct door naar de prullenbak of worden ze automatisch in die richting gebonjourd. Maar vandaag heb ik er eens eentje geopend. Ik heb er niks meer mee.