Weer aan de slag op Texel

Lekker in het zonnetje bij de stayokay met
een skuumkoppe van Texelse bodem

Op dit moment zit ik nog na te knorren van genoegen vanwege het werkweekend op Texel met de Natuurwerkgroep Kwadijkse Vlot. Natuurlijk werkte het weer geweldig mee; het was vanmiddag zo warm dat ik in m'n korte broek en bloot bovenlijf heb staan zagen en graven. Het is wel eens anders geweest hoorde ik. Een heel weekend met regen of dat het zo koud was dat besloten werd om er maar mee te stoppen. Maar gisteren en vandaag hebben we hard gewerkt met heerlijk weer.
Roos en ik gingen vrijdag eerst nog even naar de markt in Bilthoven en vervolgens met trein en boot naar Texel. Vanaf de veerhaven liepen we ruim 15 kilometer naar de Stayokay; bij aankomst zat daar al een deel van het gezelschap achter een skuumkoppe, het bier van de Texelse bierbrouwerij dat door de Stayokay uit de pomp wordt getapt. Het heeft de kwaliteit van Beiers bier. Dat lieten we ons dan ook goed smaken. Daarna aan tafel en prima gegeten. Roos en ik waren behoorlijk moe van het wandelen en besloten om even gestrekt te gaan. Helaas vielen we in slaap; de rest van het gezelschap heeft nog met de telescopen (voor het kijken naar vogels) naar de sterren en planeten gekeken. Daar op Texel is een donkere hemel met minder strooilicht dan in de meeste delen van NL dus was er goed zicht bij heldere hemel. De volgende morgen had ik daar toch wel een beetje de ju over in; ik had de manen van Jupiter ook wel eens willen zien. Maar wel lekker uitgerust gingen we zaterdag aan de slag met het herstel van een enorm stuk tuunwal.

Eerst wordt de oude tuunwal deels afgegraven

Het herstellen vraagt een andere aanpak dan het helemaal nieuw bouwen. De sterk vervallen stukken worden vrijwel geheel verwijderd en vanaf de grond weer opgebouwd; de minder vervallen stukken worden aan de bovenkant afgevlakt en vanaf de helft ongeveer opnieuw opgebouwd. Dit jaar hadden we een tuunwal onder handen die behoorlijk veel herstel nodig had. We probeerden wel om de lamsoortjes die op de oude deklaag groeiden te behouden en in de nieuwe deklaag op te nemen. Tenslotte doen we dit werk vooral uit ecologische motieven en lamsoor is waardplant voor tal van insecten. Uiteindelijk waren we pas om half vijf klaar met het werk. Maar de tuunwal stond er weer prima bij. Bij aankomst bij de Stayokay hebben we ons de skuumkoppe weer goed laten smaken, lekker gegeten en een gezellige avond genoten met z'n allen. Het sociale aspect van "het weekend Texel" waarmee de activiteiten van het seizoen worden afgesloten is bepaald niet het onbelangrijkste. Samen werken in de natuur schept een ontzettend leuke onderlinge band. De klok ging dit weekend om naar zomertijd dus de volgende morgen een uurtje eerder opstaan. Dat viel niet iedereen even gemakkelijk.

Hier ziet u een deel van de vrijwilligers aan de gang in de Zandkuil
op de Hoge Berg op Texel

Zondag gingen we weer aan de slag in de Zandkuil, het eerste (en tot voor kort enige) insectenreservaat van NL. Dankzij de inspanningen van de werkgroep Kwadijkse Vlot is de Zandkuil nog steeds daadwerkelijk een insectenreservaat; het is niet vergrast en dichtgegroeid met bomen. Er is veel kennis en zweetdruppeltjes nodig om de habitat voor insecten optimaal te houden. De kennis van Ben Brugge en de inspanningen van de leden van de werkgroep staan hiervoor garant.
Zie ook het verslag van Erik van der Spek, boswachter Staatsbosbeheer Texel.