Beetje te vroeg

Voor vandaag hadden we afgesproken bij onze jagervriend om wat bij te kletsen en vlees te halen. Eigenlijk had Roos bedacht dat we smiddags bij hen langs zouden komen, maar om praktische reden gingen we direct naar hen toe en niet via de lange wandeling die we anders wel doen; als we dat willen, moeten we gewoon de trein van half zeven vroeg nemen, dan zij we er rond koffietijd. Dat waren we nu ook. Gelukkig waren ze thuis en konden we onder het genot van koffie genoeglijk bijpraten. We kunnen het ontzettend goed met elkaar vinden; het is ook zo'n leuk onderwerp: het boerenleven met alles wat er zich in afspeelt en afspeelde. Jan vertelde over hoe hij met zijn vader in de jaren vijftig met de hand niet alleen koeien molk maar ook graan van het veld haalde met sikkel; dat hij met drie paarden de zware klei ploegde. Wat had ik dat graag willen zien; om die reden zijn we afgelopen voorjaar naar Roemenië geweest omdat ik gehoord had dat er daar nog veel met paardentractie werd gedaan. Heb ik daar niets van gezien; alleen paard en wagen maar niet voor een landbouwwerktuig.
Jan had zat in de magische vriezer en zwaar bepakt liepen we terug naar de bushalte; de buurtbus rijdt hier tot mijn verbazing zelfs twee keer per uur door de week en zelfs op zaterdag en zondag, maar dan 1 keer per uur en dan als kolibrie.