Schoondochter Marjorie vindt de door mij gekookte erwtensoep erg lekker; ik ga er gewoon van naast mijn schoenen lopen zoveel complimenten als zij hierover rondstrooit om over mijn boerenkool maar te zwijgen. Nu realiseerde ik mij dat je voor de allerlekkerste erwtensoep zo'n lekker vet stuk varkensbil moet hebben en dat kocht ik altijd bij marktslager Edward; 's-winters had hij altijd van die grote, vette stukken liggen. Helaas is hij alweer enkele jaren weg van onze markt in De Bilt.
Het onvolprezen internet hielp mij natuurlijk om de marktslager weer in beeld te brengen. Gewoon invoeren: marktslager Nijkerk, en ja hoor daar was hij al. En zo toog ik vandaag naar station Soestdijk en van daaruit de weg af en daar doemde de bijzonder gezellige markt al op. Het kostte weinig moeite om de kraam te vinden. Natuurlijk vertelde ik hem dat ik hem nog kende van zijn tijd op de markt in De Bilt. Hij had nog wel meer klanten die hem vanuit De Bilt opzochten; hij stond goed bekend. Ook Theo en zijn vrouw kopen bij hem; hij verkoopt op bestelling ook paardenvlees, dus Roos gaat ook naar zijn kraam.
Ik vroeg of hij zo'n uitgesproken stuk varkensvlees voor de erwtensoep al op de kraam had; het is uiteindelijk nog lang geen erwtensoeptijd nietwaar. Inderdaad kon hij in al zijn vriezers geen stuk vinden maar hij zou het voor volgende week meenemen. Ach, toen bestelde ik maar een mooie schenkel en intussen had ik gezien dat hij echt onvervalst vet pekelvlees en gelardeerde lever had liggen en tot slot een enorme lap vet rundvlees. Ik kan het niet laten?!
Terug naar het station passeerde ik een kaasboer die wel zulke prachtige oude boerenkaas had liggen dat ik daar ook niet aan voorbij kon gaan.
Intussen kreeg ik een App terug van Marjorie dat ze het leuk vond als ik langs zou komen. En zo passeerde ik Bilthoven en via Utrecht naar Lunetten. Ze was weer goed op dreef ondanks de zware therapie en we hebben ontzettend fijn met elkaar gesproken; ook haar moeder Leia konden we in het gesprek betrekken; zij spreekt uitsluitend Portugees en dan moet Marjorie dat vertalen; dat kon ze nu goed aan.
Bij deze gelegenheid sprak ze zo vol lof over mijn erwtensoep. Ik kon haar mededelen dat ik nog een liter in de vriezer had staan. Die gaat Roos morgen langs brengen.
's-Avonds ontkwam ik er niet aan om het vlees te braden en de schenkel te laten trekken en bedacht ik mij dat ik me weer door mezelf had laten verleiden. Doet me nu bij dit schrijven een beetje denken aan dat liedje van Jaap Fischer, het ei.
Het onvolprezen internet hielp mij natuurlijk om de marktslager weer in beeld te brengen. Gewoon invoeren: marktslager Nijkerk, en ja hoor daar was hij al. En zo toog ik vandaag naar station Soestdijk en van daaruit de weg af en daar doemde de bijzonder gezellige markt al op. Het kostte weinig moeite om de kraam te vinden. Natuurlijk vertelde ik hem dat ik hem nog kende van zijn tijd op de markt in De Bilt. Hij had nog wel meer klanten die hem vanuit De Bilt opzochten; hij stond goed bekend. Ook Theo en zijn vrouw kopen bij hem; hij verkoopt op bestelling ook paardenvlees, dus Roos gaat ook naar zijn kraam.
Ik vroeg of hij zo'n uitgesproken stuk varkensvlees voor de erwtensoep al op de kraam had; het is uiteindelijk nog lang geen erwtensoeptijd nietwaar. Inderdaad kon hij in al zijn vriezers geen stuk vinden maar hij zou het voor volgende week meenemen. Ach, toen bestelde ik maar een mooie schenkel en intussen had ik gezien dat hij echt onvervalst vet pekelvlees en gelardeerde lever had liggen en tot slot een enorme lap vet rundvlees. Ik kan het niet laten?!
Terug naar het station passeerde ik een kaasboer die wel zulke prachtige oude boerenkaas had liggen dat ik daar ook niet aan voorbij kon gaan.
Intussen kreeg ik een App terug van Marjorie dat ze het leuk vond als ik langs zou komen. En zo passeerde ik Bilthoven en via Utrecht naar Lunetten. Ze was weer goed op dreef ondanks de zware therapie en we hebben ontzettend fijn met elkaar gesproken; ook haar moeder Leia konden we in het gesprek betrekken; zij spreekt uitsluitend Portugees en dan moet Marjorie dat vertalen; dat kon ze nu goed aan.
Bij deze gelegenheid sprak ze zo vol lof over mijn erwtensoep. Ik kon haar mededelen dat ik nog een liter in de vriezer had staan. Die gaat Roos morgen langs brengen.
's-Avonds ontkwam ik er niet aan om het vlees te braden en de schenkel te laten trekken en bedacht ik mij dat ik me weer door mezelf had laten verleiden. Doet me nu bij dit schrijven een beetje denken aan dat liedje van Jaap Fischer, het ei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten