Regen is zo relatief

Niet erg elegant, maar ook geen koude benen!

Hoe mensen regen ervaren is zo relatief. Voor vandaag was regen voorspeld en daar werd door de meesten van ons gezelschap toch wel tegenop gekeken. Toen ik vanmorgen de gordijnen open deed was het niet druilerig, nee, het regende stevig. Maar daarom niet getreurd; na eerst lekker te hebben ontbeten bereidden we ons voor op de wandeling van vandaag.
Met het boemeltje naar Klimmen-Ransdaal. Het was nat en fris, daarom had ik Roos mijn lange onderbroek uitgeleend zodat ze geen koude benen hoefde te krijgen en ook haar wandelbroek niet vies hoefde te maken. Zag er niet erg elegant uit, maar een kniesoor die daar op let nietwaar.
We liepen door Klimmen en via het spoorviaduct naar de goede kant van het spoor. We liepen zo veel mogelijk langs het spoor zodat we uiteindelijk bij de mergelrots zouden komen. Het regende af en toe behoorlijk, maar plu en regenkleding hielden ons keurig droog. En het regende ook niet continu; af en toe was het gewoon lekker droog; we hebben zelfs ons meegenomen broodje op een bankje op zitten knagen; deed ons denken aan die wandelingen lang geleden in Luxemburg; daar regende het ook nogal eens.

Vanuit de verte de mergelrots

Uiteindelijk zagen we de mergelrots en via een pad omhoog konden we er behoorlijk dichtbij komen. Een bloemenweelde van jewelste; ik dacht zelfs de pimpernel te zien. Roofvogels maakten duidelijk dat dit een ecologisch gesproken rijk habitat moet zijn; diversiteit aan planten; je hoorde ook veel vogel geluiden. We liepen weer terug en ik maakte een foto van de paddenpoel waarin je de grote druppels kon zien neerkomen. Wij treurden niet; we genoten ontzettend van de schoonheid van het landschap hier. ZIjn we al zo vaak in Schin op Geul geweest maar nooit in dit weergaloos schone deel?!
We liepen weer terug naar het spoor en vervolgden onze wandeling via het rood-wit gemarkeerde Pieterpad; ik herkende het kerkje boven. Geleid door Komoot met zijn prachtig kaartwerk liepen we naar Valkenburg. Ik had niet genoeg geluncht en stelde voor om bij de slager een lekker belegd broodje te kopen. Bleek dat je daar ook kon zitten en zelfs koffie kon drinken. Een revelatie die slager; een fantastische compositie op stokbrood van pesto, gedroogde ham, tomaatjes en sla; dat was genieten. Gaan we in het vervolg maar lunchen als we in Valkenburg zijn.

Paddenpoeltje met regendruppels en bloemen

Inmiddels was het weer heerlijk weer geworden en we genoten op een bankje langs de Geul van de warme zon.
Daarna het gebruikelijk ritueel van diner en bridgen. Deze keer ging het helemaal naar wens en werden we eerste met een verpletterend hoge score van 67%. We kregen de "fel begeerde" Dekker handdoek. We waren zelfs eerste geworden in het algemeen klassement en kregen daarom 15 euro korting op een volgende bridgereis met Dekker.
We gingen nog heel even naar de bar en daar speelden ze heerlijke oude muziek uit onze jeugd: needles and pins van "The Searchers". Dat vond ik zo mooi dat ik het niet kon laten om even met Roos te schuifelen; zo dansten we in die tijd voor zover je het dansen kon noemen. Maar was even nodig na die drie heerlijke dagen.
We hebben nog heel gezellig na zitten borrelen met een aantal van onze mede-gasten van deze reis. Het werd middernacht voordat we gingen slapen. Ik was zo dom om twee Tongerlo biertjes te drinken; voelde die echt zitten.