Capucijners en Mahler op het balkon

Kreeg ik gisteren een mailtje met de vraag of ik gelegenheid had om te komen plukken, daar stond ik vanmorgen gezellig met Theo "blauwschokkers" te oogsten; een mij tot voorheen onbekende benaming van een bepaald type capucijners. Na een paar uurtjes en koffie ging ik naar huis met een enorme hoeveelheid nog "ingepakte" bonen; een hele klus om die te pellen. Wel had ik vast een zak met bonen bij Roos in de keuken gezet; zij is ook gek op verse capucijners; een heel werk om die te pellen, maar zeker de moeite waard en dan weet je precies wat je eet. Dat is voor mij een heel belangrijk aspect met voedsel; bij voorkeur weet ik waar het vandaan komt; vandaar ook de inkopen bij onze jagervriend en bij veldvarkens.
Eenmaal thuis heb ik mij op het noordbalkon geïnstalleerd met de noise cancelling koptelefoon van Böse, de PC met terabyte schijf met Mahlers' Klagende Lied op de oren. Dat schiet lekker op; al luisterend aan het werk. Ze waren nog niet uitgepakt of de eerste portie had ik al gekookt (7 minuten) en toebereid met vlees dat ik nog had staan en een paar fijn gesneden zoetzure augurken; heerlijk!
's-Avonds gingen we naar fort Rhijnauwen voor een opera in de open lucht. Een fantastische ambiance, een heerlijke zomeravond. Alleen viel de opera ons nogal tegen; we vonden het geen opera; de muziek was bepaald niet bijzonder en wel keihard versterkt zodanig dat ik op bepaalde momenten met m'n vingers in m'n oren zat te luisteren.
Door het donker weer naar huis en nog gezellig nagekletst.