Oogdruppels

Gisteravond kon ik terecht bij onze huisarts, dokter Jos. Ik wilde vroeg met de trein weg om de buurtbus naar Driebruggen te kunnen halen. Daarom was ik ook al iets over achten bij de apotheek en of het om een snoepwinkel ging of beter gezegd om een telefoonwinkel stond het al behoorlijk vol met klanten. Met drie tegelijk werd de clientele geholpen. Voor mij was een jonge vent die naast een hele serie medicijnen ook oogdruppels kwam halen. Hij kreeg een instructie hoe je die moest appliceren; ik luisterde dan ook aandachtig.
Toen ik aan de beurt was zei ik dat dan ook vriendelijk tegen de apothekersassiistente. Die antwoordde bits dat zij mij desondanks het verhaal nog een keer zou vertellen en dat ik anders het flesje niet eens mee zou krijgen?!
Eerst maar even bij Roos langs voor de eerste oogdruppeling; een heel gedoe vond ik maar; ik druppelde er steeds naast. Nog een kopje koffie en toen naar het station. In Woerden stond de buurtbus al klaar en die bracht mij door een prachtig landschap naar Driebruggen. Ik wilde daar vooral weer van die ongehoord lekkere kakelverse eieren inslaan. Gelukkig lagen er ook vijf op mij te wachten; de oude doosjes liet ik achter.
De wandeling naar Papendracht was weer onnavolgbaar mooi; het waaide stevig; het kostte me dan ook de de grootste moeite om na enkele uren weer een druppeltje in mijn oog te krijgen. Na Papenkop liep ik deze keer door naar Woerden; dat laatste stuk is niet echt de moeite waard; zo sprak mij ook een medewandelaar aan die ik ontmoette bij het begin/eind van het Hollands-Utrechts Polderpad. Dus een volgende keer in Papekop beginnen met de buurtbus en naar Bodegraven lopen via Driebruggen als ik weer eitjes wil scoren en over de prachtige kades en dijken wil wandelen.