Vandaag de laatste momenten in Rijssen. Na drie avonden bridgen en twee dagen heerlijk wandelen in de Twentse dreven zat het er op, dachten we. Maar tijdens het ontbijt, toch meestal de laatste activiteit na zo'n genoeglijk weekend kwam ik in gesprek met Hans, de wedstrijdleider en degene die namens Boonb-a-Parte, de bridge organisatie optreedt. Het kwam zo in het gesprek te pas dat hij mij vroeg wat ik in het dagelijks leven had gedaan; waar ik mijn brood mee had verdiend. Nou, dat moet je mij niet twee keer vragen want er komt automatisch een stortvloed; ben best trots op mijn diverse activiteiten gedurende mijn werkzaam leven. En zo vertelde ik dat ik na mijn studie aan de Vrije Universiteit een wetenschappelijke baan kreeg aan die zelfde VU en vervolgens bij de Gemeente Universiteit heb gewerkt aan het Centraal Laboratorium van de Bloedtransfusiedienst (heden Sanquin) en via Huisartsenlaboratorium Utrecht bij de SSDZ in Delft terecht kwam, KPMG management consultants, de Landelijke Huisartsen Vereniging, zelfs bij de Orde van Medisch Specialisten. Tot slot mijn Waterloo bij OmniHis.
Hans vroeg mij naar mijn ervaringen aan de VU; dat was in 1971 tot 1974: "daar heeft mijn vader een afdeling opgezet", zo vertelde Hans. "Hoe heet jij dan van achteren", vroeg ik Hans en dat bleek een mij zeer bekende naam uit die tijd. We wisselden informatie uit en mijn grote waardering voor zijn vader stak ik niet onder stoelen of banken. Het gesprek deed mij zo goed. Zo na bijna 50 jaar even in dat warme bad van de VU terug te duiken en over allerlei aspecten dienaangaande te horen deed mij zo'n plezier dat ik er de hele weg terug naar huis over heb na zitten knorren.
Eerst via het bos en de binnenkern van Rijssen naar het station. Via Almelo en de intercity naar Amersfoort en door naar Utrecht. Bij de nieuwe vestiging van chocolade specialist Lindt kochten wij een present voor onze jagervriend Jan waar we morgen langs zullen gaan.
Hans vroeg mij naar mijn ervaringen aan de VU; dat was in 1971 tot 1974: "daar heeft mijn vader een afdeling opgezet", zo vertelde Hans. "Hoe heet jij dan van achteren", vroeg ik Hans en dat bleek een mij zeer bekende naam uit die tijd. We wisselden informatie uit en mijn grote waardering voor zijn vader stak ik niet onder stoelen of banken. Het gesprek deed mij zo goed. Zo na bijna 50 jaar even in dat warme bad van de VU terug te duiken en over allerlei aspecten dienaangaande te horen deed mij zo'n plezier dat ik er de hele weg terug naar huis over heb na zitten knorren.
Eerst via het bos en de binnenkern van Rijssen naar het station. Via Almelo en de intercity naar Amersfoort en door naar Utrecht. Bij de nieuwe vestiging van chocolade specialist Lindt kochten wij een present voor onze jagervriend Jan waar we morgen langs zullen gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten