Thysse-Bornemisza

Dit vond ik bij een eerder bezoek ook al
zo'n leuk schilderij. Engels

Na zes weken Calpe, zes weken zonder noemenswaardige culturele input wilde ik graag naar Madrid. Deze stad werd mij lang geleden aangeraden door vriend Jaap B., en terecht. Het is een leuke stad met allerlei onverwachte gezellige hoekjes en eet- en drinkgelegenheden zo zouden we vandaag opnieuw ervaren.
Het is toch wel een kleine tien jaar geleden dat we hier voor het laatst waren; heerlijk was gisteren om weer door het drukke Sol te lopen naar ons onderkomen. We hebben geslapen als marmotten en deden heel rustig aan; we hebben tenslotte een week om van alles te ondernemen. Voor vandaag stond vooral het Thysse-Bornemisza museum op de rol. In mijn gedachte eigenlijk helemaal niet zo'n groot museum, maar vandaag zou blijken dat het enorm is en dat het vrijwel de hele schilder historie bevat; de enige die ik heb gemist was sir Laurence Tadema, de fijnschilder van historische taferelen. Maar verder waren de belangrijke stromingen met hun schilders - voor zover ik dat kan beoordelen althans - wel vertegenwoordigd.
Wij begonnen met de speciale, tijdelijke expositie van werk van Balthus; we hadden een tijdslot gekregen voor deze expositie en dat ging direct in. Eigenaardig werk met als bijzonderheid wel de schilderijen van naakte jonge meisjes; ik vond het een merkwaardig, ongepast onderwerp eerlijk gezegd.

Noord Amerika 150 jaar geleden

Daarna naar de enorme verzameling van het geslacht Thysse-Bornemisza; ongetwijfeld een verzameling die lang geleden is gestart want er zit fameus werk onder. Op de bovenste verdieping vonden we al direct de grote Hollandse meesters met een prachtig zelfportret van Rembrandt; alle groten, waaronder Jan van Eijck, maar ook onbekendere grote meesters waren vertegenwoordigd; prachtig om weer te zien.
Het was een zware klus om het hele museum te doorvorsen; we hebben het voor elkaar gekregen. Er was een vleugel waar werk werd geëxposeerd dat door Carmen, de barones was verzameld vanaf 1980 en dat loog er ook niet om. Kokoschka, Schiele, werk van de blaue Reiter, een Max Liebermann, het kon niet op. Monets, Gauguins, of het niks was, Pisarro's. Sisley en ga zo maar door. Mevrouw Kröller Müller zou haar vingers hebben afgelikt, want o ja, er hingen ook enkele van Gogh's.

Zeus, vermomd als stier verleidt Europa

Behoorlijk vermoeid besloten we tegen drieën om maar eens te gaan eten ergens en al snel vonden we een leuk restaurant. Roos had een bescheiden hoofdgerecht, secreto, gebakken varkensvlees; ik kreeg een heel verrassingsgerecht met diverse soorten vlees en worst; het leek wel een Duitse "Schlachtplatte"; het was iets typisch Madrileens. Voor een nagerecht was echt geen plek meer.
Daarna liepen we door de stad; lekker weertje en het was gezellig druk hier en daar. We zagen nog veel meer plekjes waar we deze week eens gaan eten. We streken neer bij een ander tentje dan gisteravond maar wel op het gezellige Plaza Santa Cruz en dronken koffie. Daarna nog wat rond het Plaza Major geslenterd. Roos wilde langs bij het hoedenwinkeltje aldaar en paste een witte alpino. Die heeft ze direct van mij cadeau gekregen; stond haar leuk.
Terug in ons hostalletje wat muziek geluisterd en bloggies geschreven.