En weer twee musea

Een onderzoeker aan het werk. Sorolla.

Cultuur alom hier in Madrid, overgoten met heerlijk weer. Vanmorgen niet zo vroeg op pad; eerst ergens een broodje met een kop koffie genoten en toen door naar het Sorolla museum. Sorolla, een mij ten onrechte volstrekt onbekende Spaanse schilder; tijdgenoot van Vincent van Gogh en net als deze een tijdlang rondgedoold in het kunstenaarsparadijs Parijs. Naar ik vermoed is zijn woonhuis heden als museum ingericht. Een mooie locatie iets buiten het drukke centrum van Madrid; een siertuin met een waterpartij; vrolijke fonteinen die een genoeglijke sfeer brengen.
We mochten als 65+'ers voor niets naar binnen. Ook in het museum heerste die ontspannen sfeer als in de tuin. Overigens was het behoorlijk druk in het toch niet erg grote museumhuis. De grote schilderijen hingen vaak in rijen boven elkaar; vooral scènes aan zee met kinderen of vrouwen in lange witte gebaren, maar ook portretten. Treffend vond ik een schilderij van een onderzoeker aan het werk met over de schouder kijkende geïnteresseerden; prachtig getroffen in een stijl die tegen het impressionisme aanleunde en ook een beetje aan de Haagse school deed denken. We genoten erg van dit bezoekje.
Daarna gingen we naar het museum dat bestond rond de verzameling van Lazaro Galdiano; onder andere religieuze kunstvoorwerpen, antieke wapens waaronder volledige harnassen maar ook munten uit de Romeinse tijd en van later. Kortom een heel interessant allegaartje. Maar al met al kregen wij tegen een uur of twee wel weer trek in een goede hap en waren onze benen toe aan een wat hoger tempo dan het geslenter door musea.
Roos had problemen met haar PDA en googlemaps; ik startte Komoot op, maar ja, ik had de digitale kaart van deze omgeving niet geladen en dan heb je er weinig aan. Zonder dat ik me dat realiseerde registreerde Komoot wel de hele wandeling terug naar ons hostal; daar aangekomen sprak de app vriendelijk dat ze geen GPS signaal meer ontving en maakte daarmee bekend dat ik de route had geregistreerd. Onderweg hadden we een bijzonder prettig eethuisje gevonden, een beetje zoals we Casa Miguel hadden ervaren; een plek om terug te komen. En daar hoeven we nu dus alleen maar de track van Komoot voor terug te lopen!