Wem gehört dieses Haus

De "alles moet andersshow" wordt ingezet.

Lang geleden overnachtten we bij een particulier in Hellenthal. Wat mij daar onder andere van is bijgebleven is een spreuk die daar ingelijst in de gang hing in het Duits: Van wie is dit huis? Van degene die het gebouwd heeft? Van degenen die hier gewoond hebben of van degene die er nu woont? Vrij vertaald naar mijn ongetwijfeld falend geheugen, maar de essentie is duidelijk. In dat kader deze blog.

Daar gaat die zo lang onderhouden  bloementuin.

Jarenlang heb ik een karakteristiek huis in de Overboschlaan vrijwel dagelijks gepasseerd. Het huis had opvallend okergeel geschilderde kozijnen en een fraaie, zorgvuldig onderhouden tuin met (wilde?) bloemen. De bewoner was de heer Mensonides, even karakteristiek als zijn huis; getooid met een enorme baard, door mij oneerbiedig gekarakteriseerd als een geitesik. In zomertijd groette ik hem als hij in zijn tuin bezig was; een enkele keer kwamen we met elkaar in gesprek. Zo weet ik nog dat hij mij vertelde dat zijn vader had meegewerkt aan de oudheidskamer of het museum in Franeker meen ik. Zijn vrouw en hemzelf zag ik ouder en ouder worden. Op het laatst schuifelde hij nog wat in de tuin; ik zag hem niet vaak meer want ik woonde niet meer in die buurt maar in de Bilt. Alleen als ik naar het station fietste zag ik hem nog wel eens.
De laatste keer was bij de huisarts tijdens de preventieve griepvaccinatie campagne, twee jaar geleden denk ik. Hij herkende me niet meer toen ik hem groette.
Begin van de lente zag ik dat het huis te koop stond; heeft enkele maanden geduurd maar op een zeker moment was het kennelijk verkocht aldus het bord in de tuin. Bleef nog een paar maanden stil rond dat huis, tot vorige week.
Of de oorlog was uitgebroken; of de puinhoop afgevoerd moest worden; de tuin verwoest. Ik kon het niet aanzien en moest er een paar foto's van te maken.
Natuurlijk hebben de nieuwe eigenaren alle recht om te verbouwen en het pand naar hun eigen zin te veranderen. Maar het ging me toch wel aan het hart om deze altijd zo zorgvuldig gekoesterde woonstede zo op de schop te zien gaan. Lijkt wel de Utrechtse binnenstad ergens in de zeventiger jaren. En ik hoop maar dat de ouwe Mensonides deze verwoesting niet hoeft te aanschouwen.