Op naar Winterberg

Eerst nog een foto gemaakt van het gezellige terrasje
van Zum Kanapee

Je merkt toch wel bij een tweede keer op bezoek in het Sauerland dat je beter geïnformeerd bent. Zo had Roos intussen allerlei - gratis - kaartwerk bij elkaar gesnuffeld zodat we een betere aanlooproute vanuit Willingen naar de Rothaarsteig konden vinden dan de vorige keer toen we met volle bepakking tegen de zeer steile helling zonder echt pad op moesten klauteren. Nee, vandaag liepen we over een pad langs het beekje de Hoppecke.
Eerst op geleide van de kaart de weg uit dit drie-dimensionale bergdorp gevonden waarbij we een berglift met cabines passeerden. Vervolgens voor de brug het pad langs de Hoppecke, dat ook langs het hotel voerde waar we veertien dagen geleden bivakkeerden.
Nu liepen we verder langs de Hoppecke, was dus nieuw voor ons en niet echt de Rothaarsteig, maar langs een stromend watertje en dat heeft eerlijk gezegd mijn voorkeur. Bij de Hochheidehütte, een drink- en eetgelegenheid middenop de heide hebben wij koffie gedronken.
Een fraai heidegebied waar Roos nogal van onder de indruk is; geen vergrassing, veel bosbessenstruiken en een vrij uitzicht op de hoge heuvels in de verte; wij Hollanders zouden het bergen noemen.

De kabellift bij Willingen

Even verderop de Hoppeckequelle, de bron waar de Hoppecke ontspringt. Het was toch wel een hele klus verder naar Winterberg; maar uiteindelijk bereikten we het dan en namen onze intrek in hotel Hessenhof. Had ook "Wellness", maar daar hebben we dit keer van afgezien.
Lekker gegeten bij de Kupferpanne en een wonderlijk lekkere koffie gedronken bij de Alm Stube. Naar zeggen komt deze koffie van de firma Langen Kaffee in Medebach. Moeten we misschien iets mee. Maar even kijken of we morgen nog zo'n lekker bakkie kunnen scoren voor we weer vertrekken met de Flix.

Smullen van de "Meer und Land"

Roos aan de Wildgoulash