Spierpijn door de Pilatesles

"Ach", dacht ik bij mezelf, "waarom ook niet", en ik gaf me vanmorgen vroeg op voor de les Pilates van Debbie bij Sportcity. Gisteravond had ik ook al een les Pilates gedaan bij Diane maar dat had geen spierpijnsporen achtergelaten. Maar ja Debbie, dat is andere koek en vandaag was het met "de matjes". Dat zijn een soort muismatjes die goed kunnen glijden op de gladde parketvloer van de trainingszaal. En hoe ze het klaar krijgt, zelf alles voor- en meedoend, instructie gevend en voortdurend pratend, aanmoedigend en lachend; de deelnemers hebben er, ook al doen ze het vaak al jaren, de grootste moeite mee.
Het zweet gutste me van m'n gezicht en af en toe verzuimde ik m'n sportieve plicht om m'n gezicht af te drogen maar ook om even te rusten. Het is ontzettend goed voor me om hier aan mee te doen; ik merk het altijd in m'n houding als ik een paar weken Pilates heb gedaan.
's-Middags nog met Roos een stevige wandeling gemaakt in het Houdringhebos en 'savonds natuurlijk gebridged. Toen ik opstond na de laatste bridgetafel voelde ik de spierpijn door de lessen van Debbie al opkomen; spierpijn in m'n billen; hoe heb je het ooit?!