 |
| Scherp doorsneden brok rode leisteen in de Steinbach |
Was ik hier al afgelopen woensdag met die leuke ontmoeting en de onverwachte wandelmaat, daar was ik hier vandaag feitelijk om foto's te maken om zowel de Blog van afgelopen woensdag als die van vandaag te illustreren. Ik merk toch wel dat ik behoorlijk verslingerd ben aan dit relatief goed bereikbare deel van de Eifel ook al ben ik er zo vaak geweest; het regelmatig terugkeren naar mooie en dierbare plekken hoort bij mijn karakter; ben overigens altijd wel blij als Roos mij uit mijn "comfortzone" trekt en met iets nieuws op de proppen komt.
Maar daar stond ik vanmorgen weer, nu om 11.00 uur op de markt van Roetgen. Bij slager Wilms leverworst, gedroogde harde worst, een schnitzeltje en twee plakken zult gekocht voor onderweg. Ik had onbesmeerd Oberländerbrood meegenomen van huis en heb er vervolgens bij de bakker nog twee Brötchen bijgekocht. Kopje koffie bij de bakker en toen op weg.
 |
| Het wankel ogende bruggetje. Was stevig genoeg! |
Achteraf onbegrijpelijk dat we woensdag verkeerd gelopen hebben; er staat duidelijk een bord naar de schietvereniging en een bord met Weserstrasse; kennelijk over het hoofd gezien. Nou ja, nu had ik natuurlijk geen probleem met de GPS waarop de route van woensdag nog stond aangegeven. De verschillende plekjes die mij aan "vroeger" herinnerden gefotografeerd: de schietvereniging, het bankje, de brug over de Weser waar de natuurwandeling begint, de resten van de watermolen, "Kupfermühle", met het in het struweel verstopte bankje waar ik de eerste keer met Dick heb gezeten met uitzicht op de Steinbach. Nu stond er nauwelijks water in, maar de eerste keer kwam de Steinbach hier bruisend naar beneden gesneld. Die rote Stein en verder de prachtige route langs de beek. Plotseling een bruggetje over de Steinbach waarvan ik me slechts vaag wist te herinneren dat het er was.
 |
| In de verte het Hatzvenn |
Na bestudering van de kaart overgestoken en verder gelopen langs het piepkleine stroompje, de Getzbach. Was een stuk ruiger dan langs de Steinbach; hieren daar dichte varens; ik waande me bij de wandeling van Offa's dyke path op de grens van Wales en Engeland; allemaal varenbossen daar.
Uiteindelijk kwam ik aan bij het Hatzvenn - meen ik - en liep ik over de scheidingsweg tussen veen en bos tot ik bij de Reinhartzhof aankwam, een historische plek.
Uiteindelijk kwam ik weer bij de Steinbach op de plek waar ik woensdag afscheid had genomen van Aad en liep terug naar Roetgen. Nog even de flesjes bijgevuld bij de bakker en naar de bushalte.
De terugreis verliep wonderlijk snel omdat ik in de trein telkens indutte tussen de stops.
Alle foto's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten