Eerlijk gezegd was ik zelf benieuwd of ik het zou redden; vanwege het verwachte prachtige weer wilde ik perse vandaag opnieuw een forse reis maken om in de Eifel te gaan wandelen. Natuurlijk was ik door die busreis van gisteren wel een beetje "klaar" met dat bussen, maar je moet er wat voor over hebben om door je favoriete omgeving te wandelen en dat is de wandeling van Simmerath naar Monschau via het Tiefebachtal en het dal van de Ruhr zeker voor mij; het loopt als gezegd vooral in de buurt van dat stromende water, absoluut mijn favoriete wandelhabitat.
 |
| In de diepte stroomt de Tiefenbach |
Ik was behoorlijk doorgeslapen van onze afgelopen dagen in het Sauerland; was alweer vroeg wakker kennelijk vanwege de "opwinding" om weer vroeg op te staan. Om half zeven met de boemel naar Utrecht en met de Intercity door naar Heerlen. Daar de bus naar Aachen en tot slot naar Simmerath. Om kwart over elf stapte ik daar uit; een thermometer gaf toen al 31 oC aan. Overigens vast wat geflatteerd want verderop wees een andere thermometer "slechts" 27 oC aan. Het zou in ieder geval een snoeihete dag worden.
Eerst broodjes en worst ingeslagen en toen op weg naar het Tiefenbachtal. Heerlijk om daar weer te lopen. Ik wil deze etappe gaan gebruiken als "testcase"; na de opmerking van zoon Peter dat ik onvermijdelijk ouder werd en dat er een tijd zou komen dat ik die wandelingen in de Eifel niet meer aan zou kunnen heb ik mij voorgenomen om die wandeling van Simmerath naar Monschau minimaal één keer per jaar probeer te lopen tot het inderdaad niet meer gaat.
 |
De brug over de Ruhr die ik uiteindelijk dankzij de hulp
van een medewandelaar wist te vinden |
Nou, vandaag ging het goed ondanks de hitte. Overigens vind ik wandelen in de hitte wel lekker hoor. Ik had zout bij me en een mespuntje zout in m'n waterflesjes gedaan; houd je die hitte beter vol.
De Matthias weg was wat verlegd, waarschijnlijk vanwege de Eifelsteig en daarom liep ik een stuk verkeerd; op een voor mij nieuwe afsteek kwam ik een medewandelaar tegen die mij aanwijzingen gaf om weer via de Tiefenbach bij de brug over de Ruhr te komen.
 |
Nog een uurtje. Hier de oude kersenboom waar ik ooit
het gezoem van de bijen hoorde ergens in april |
In Hammer koffie gedronken en het water aangevuld. Zuinig gedronken om te voorkomen dat ik in de bus hoge nood zou krijgen; pas in de trein heb ik de meegenomen liter water geheel opgedronken; was niet genoeg. Daardoor was ik uiteindelijk nogal uitgedroogd. Toen ik na de lange reis uiteindelijk bij Roos kwam heb ik bijna 2 liter water gedronken en op de flat zeker nog een liter toen was het allemaal weer OK.
Om de reis door te komen het ik dat maffe boek van Gabriel Garcia Marquez, "Honderd jaar eenzaamheid" meegenomen. Dat boek verhaalt aan een stuk door over onwaarschijnlijke gebeurtenissen; deed me in de verte aan de Odysseia denken met haar bijzondere wendingen. Daardoor vielen de totaal vier uren treinen gewoon weg en was het vandaag toch vooral een wandeldag en geen reisdag.
Tot mijn verbazing had ik moeite met in slaap komen?! terwijl ik ontzettend moe was van alles.
 |
Vlak voor Monschau de Kläranlage, oftewel de strontverwerkingsfabriek.
De eenden zwemmen al slobberend in de bruine drek rond. Zo vies
is die dus kennelijk niet?! Stinkt ook niet. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten