Waarnemen en scoren

Op het terras van het hotel, het inventariseren van
de waargenomen soorten

Gewapend met verrekijker, telescoop en vooral kennis, werd er door de ornithologen lustig vastgesteld welke vogels er zoal te zien waren. Mij ontging veel; van de soorten kon ik, zeker de eerste dag(en) nauwelijks de namen onthouden laat staan de bijbehorende kenmerken. Maar het was ontzettend prettig om te merken dat de deskundigen geen enkele moeite hadden om telkens weer te zeggen om welke soort het ging. Hulde daarvoor!
Een dagelijks weerkerend ritueel betrof het invullen van de scoringslijst. Onder aanvoering van Herman werd aan de hand van de door SNP verstrekte lijst ingevuld welke soorten er die dag waren gezien en welke nieuw waren. De eerste dag reeds waren er meer dan dertig soorten gezien. Herman maakte er toen een wedstrijd van onder de groep om te voorspellen om hoeveel soorten het uiteindelijk zou gaan. Ik noemde 140 soorten, uitgaande van een verloop zoals we dat met de orchideeën groep hadden meegemaakt. Toen vonden we er de eerste dag 7 en uiteindelijk 31. Het zouden er bij de vogels uiteindelijk 132 worden dus ik zat er niet zo gek ver naast.
Van meet af aan was de groep zeer geanimeerd bezig; het zou een heel genoeglijke en gezellige week worden waarvan Ruud op het laatst zou zeggen: "meestal is er binnen een groep wel tijd voor minder serieuze zaken, maar bij deze groep lag het omgekeerd". We hebben inderdaad ontzettend veel plezier gehad tussen het serieuze ritueel van het vogels kijken.
De eerste avond stelde Herman voor om bij het krieken van de dag te vertrekken naar "het meertje", een plek waar de zon 'smorgens op de rietoever schijnt en de vogels tevoorschijn komen. Het zou me niet meevallen, maar ik was present!