Eindelijk een beetje regen

Vrijwilliger aan het werk op de Tuinderij
(foto van FB geplukt)

Natuurlijk houd ik als wandelaar vooral van zonnig, droog weer, maar wanneer het te lang droog is dan begint er iets in mij te knagen van zorg voor natuur en de land- en tuinbouw. En het was de afgelopen maanden niet alleen veel te koud maar tevens veel te droog; het had al zeker drie maanden nauwelijks geregend. Maar sinds ik terug ben van Lesbos saust het gelukkig af en toe van de regen.
Renée J. had mij er via FaceBook al eens dringend op gewezen dat ik me weer eens bij Tuinderij Eyckenstein moest vervoegen en daar heb ik vandaag gehoor aan gegeven. Eerlijk gezegd was die tuin door het langdurig winterreces een beetje in mijn soppig brein weggezakt. Na mijn orchideeënreis en vogelreis en natuurlijk die onvergetelijke verjaardagspartij was ik wat "in de bonen", ik moest echt weer in mijn dagelijkse routine komen. Het was vandaag dinsdag, dus dan is de zuivelboerderij Boom en Bosch ook geopend, het was een beetje aardig weer dus met de rugzak op via de groene zône naar de Tuinderij gewandeld. Luuk had een leuke klus voor: het planten van voorgetrokken bonen. Dat heb ik bijna twee uur volgehouden en na de thee ben ik weer vertrokken, te voet naar de zuivelboerderij. Het regende stevig onderweg; ik voelde me weer helemaal opgeklaard door dat wandelen in de regen en het werken met de handen in de aarde.
In heel vroeger jaren was ik een keer licht overspannen van het werk. Onze toenmalige huisarts, Ben Pater had als therapie geadviseerd om met de handen in de aarde te gaan werken; in de tuin. "Er is niets beters dan dat om je evenwicht weer terug te vinden", suggereerde hij! Helaas is Ben veel te vroeg overleden; ik denk nog vaak aan hem; hij had gelijk en via deze Weblog zou ik zijn advies aan iedereen die wat uit evenwicht is door willen geven.