Mijn vijfenzestigste verjaardag

Hiep hie hoera!

Roos en ik gingen begin van deze voor mij gedenkwaardige dag op het achterbalkon staan luisteren naar de twaalf uur luidende torenklok; net als precies 40 jaar geleden, toen ik 25 werd. De daarop volgende verjaardagsochtend piepten de SMS'jes, Facebook felicitaties en e-mails met goede wensen binnen om niet te vergeten twee geënveloppeerde kartonnen wenskaarten, tegenwoordig wel eens denigrerend "snail-mail" geheten, maar mij zeker niet minder dierbaar. Kortom ik werd niet vergeten!
De apotheose was toch wel het verjaardagsdiner 'savonds bij de Biltsche Hoek. We zouden vroeg beginnen zodat het voor de kinderen van Arja en Walter niet te laat zou worden. En zo tegen half zes kwam de hele meute binnen; allen behalve Arja en Walter (har har). Zij kwamen als laatsten binnen rond zes uur; Gijs zag er al heel moe uit van een logeerpartij hier in De Bilt, maar hij zou zich tot het eind van de avond kranig houden evenals Evi.
Het werd een ouderwets dolle boel; gezellig al die rakkers bij elkaar; ik voelde me ontzettend gelukkig te midden van degenen die mij zo dierbaar zijn: kinderen, mijn reservezoon Douwe, schoonkinderen, kleinkinderen, en natuurlijk mijn lieve Roos. Daarenboven serveerde de Biltsche Hoek mij zo'n overheerlijke enorme Tong, Sole à la meunière; ik heb dus ook nog eens gesmuld. Tot slot kwam de manager van De Biltsche Hoek met een vuurspuwende kaars en zette het bekende verjaardagslied in. Met een hiep hiep hoera eindigde deze fijne avond. Ons gezelschap vertrok als laatste en ik moest de meute nog aansporen ook.
Ik zal er nog lang van nagenieten. De foto's die gemaakt zijn kunt u hier zien (als het tenminste allemaal werkt).