Peter spreekt het bruidspaar toe |
Een plechtig en ook ontroerend gebeuren dat voor Roos en mij onbekend aandeed; protestants als wij beiden in onze jeugd werden opgevoed deed zo'n Roomse kerkdienst ons wonderlijk aan. Geen gezang van de gemeente en vooral de gemakkelijke manier van doen vielen ons op.
De pastoor dwong onze bewondering af door de buitengewoon warme manier waarop hij sprak; Roos was zo ontroerd dat er een traantje aan te pas kwam. Ontzettend leuk was de aanwezigheid van twee bijna éénjarige kleindochters van Peter; twee dagen na elkaar geboren, bijna net zo kort op elkaar als hun respectievelijke moeders. Peter sprak het bruidspaar op bijzonder geestige wijze toe; ook daar was plaats voor binnen de dienst. Dat maak je toch vast niet mee in een protestantse dienst.
De bruid werd aan de arm van haar vader de kerk binnen geleid en de huwelijksplechtigheid vond plaats. Na de dienst werd het bruidspaar buiten toegejuicht en ging met een stadstuktuk naar het Universiteitsmuseum waar de receptie plaats vond. Het was een prachtige dag om te trouwen en van deze plaats wens ik het bruidspaar het beste toe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten