"Vader" beschouw ik als een eretitel

No comment

Vooral in de jaren zestig was het ongewoon maar toch wel stoer om je ouders bij de voornaam te noemen. Het is overigens nooit in mijn hoofd opgekomen om mijn goede vader bij zijn voornaam te noemen; ik geloof trouwens niet dat hij daar bezwaar tegen zou hebben gehad want tegen vrijwel iedereen van enige leeftijd zei hij dat ze hem Henk moesten noemen. Maar je hebt maar één vader en dus noem je hem vader of pap, of als je nog klein bent gewoon "pappa". Althans zo keek en kijk ik er tegenaan.
Mijn eigen kinderen hebben nog wel eens de neiging om mij bij mijn voornaam te noemen en onderling hebben ze het ook over "Ferry". Eigenlijk heb ik daar ongelooflijk de pest over in. Iedereen mag mij Ferry of Evert noemen, maar er zijn er maar vier in de hele wereld die mij met recht vader, pappa, paps, ouwe of wat dies meer zij mogen noemen. Voor mij is "vader" een eretitel en dat wil ik graag zo houden.