Een Email van Guy de Maupassant

Guy de Maupassant

Volgens de Wikipedia pagina die aan hem is gewijd, had Guy de Maupassant een pessimistische kijk op het leven. Dat vind ik eigenlijk in zijn werk niet zo direct terug, in tegendeel, ik heb hem altijd beschouwd als een bijzonder geestig schrijver die de maatschappij, en vooral de mens beschrijft van binnenuit. Onlangs heb ik dan ook weer eens een bundel met verhalen ter hand genomen. De bundel heet "Op een lenteavond", en daar kwam ik in een van de verhalen de uitdrukking "het email van haar tanden" tegen. En dat las ik toch werkelijk als "e-mail". Ik moest er zelf om lachen; het woord "email" wordt natuurlijk ook zelden gebruikt; zelf zou ik het als "émaille" schrijven, maar dat zal wel weer niet correct zijn volgens de nieuwe spellingsregels. Overigens wordt deze glanzende laag op de tanden meestal "glazuur" genoemd; de vertaling vind ik dan ook niet geheel correct.

Uit deze bundel, in het verhaal "Zondagen van een Parijzenaar", dat je op zich als een pastiche kunt beschouwen, komt een buitengewoon kritische beschouwing over democratie voor; een beetje in de voetsporen van Plato die het algemeen kiesrecht eveneens beschouwde als het overgeven van de macht aan zoals Guy dat noemde, middelmatigen en imbecielen. Als je de bewegingen van het Europese electoraat kritisch bekijkt heeft Guy wel een beetje gelijk nietwaar. Churchill zei al: "democratie is een slechte staatsvorm, maar ik ken geen betere". Guy de Maupassant laat zijn kritische figuur de bijbelse woorden reciteren: "Wat Gij niet wilt wat u geschiedt, doe dat ook een ander niet". 

Gisteravond liet Bolkestein ook niet na om de ideeën, de grondslagen voor de maatschappij, die voortkomen uit de Christelijke cultuur, als pilaren van onze beschaving te benadrukken. Dat moeten we in Europa vooral niet vergeten; het thema was kennelijk destijds in het eerste Interbellum tussen 1871 en 1914 al actueel.
Nawoord.
Verder geeft Guy in een ander verhaal een geweldige sneer aan onervaren politici. Citaat: geef hem een horloge waarvan je de veer hebt kapot getrokken en hij zal antwoorden: "Ik ben geen horlogemaker, wat denk je wel". Maar geef hem de echte problemen van de landspolitiek en hij denkt deze wel even op te lossen. Het deed me opnieuw aan de lezing van Bolkestein van gisteravond denken.