Lekker nassen en zweten

Achter pluma en canard bij Concordia in Luik

Sinds de Corona pandemie waren we al niet meer in Luik geweest, dat wil zeggen niet bij restaurant Concordia aldaar en dat wilde ik zo graag. Zo had ik een paar weken geleden al tickets op een nieuwe geïnstalleerde NS-App International besteld voor vandaag. Het was even spannend of er niet gestaakt zou worden in België, maar nee hoor, het liep gesmeerd en zo liepen wij om 12.30 hr station Liège Guillemin uit en rechtstreeks naar Concordia. We wisten het nog feilloos te vinden en al snel zaten we aan tafel. Fijn restaurant, goede bediening, rustige atmosfeer, we voelden ons weer helemaal thuis. Als gebruikelijk startten we met de cuises de grenouilles en eerlijk gezegd had ik daar eigenlijk wel genoeg aan, was goed voorzien van boter en met het stokbrood waarin de botersaus gedoopt kon worden had ik bijna m'n max bereikt. Maar daarna had Roos canard en ik had pluma en we deden de tafel geen oneer aan. Ik kon het niet op en stopte een stuk van de pluma in m'n broodtrommeltje om later op te eten. Roos smulde maar kreeg er zelfs nog een crême brulée in, waar ze het liet was mij een raadsel en even later rekende ik af en gingen we naar een parkje om wat uit te buiken op een bankje. Met de volgende trein gingen we terug naar Eijsden om een stevige wandeling te maken via het onvolprezen Savelsbos naar de bushalte in Cadier. Was behoorlijk geaccidenteerd, het begon al met een bijna 200 treden hoge trap die we in etappes beklommen. 

Roos telde 170 treden. Viel niet mee

Boven gekomen even bijkomen op het bankje aldaar. Het was volstrekt verlaten, we kwamen vrijwel niemand tegen gedurende de hele wandeling. Roos had het behoorlijk zwaar en tegen het eind moesten we nog een steile klim doen en tot slot nog een omgevallen boom over klimmen. We kregen het in ons eentje niet voor elkaar; ik moest Roos eerst een kontje geven om er overheen te klimmen en zij moest vervolgens mij aan de arm trekken zodat ik dit obstakel kon nemen. Toen was het wel gebeurd en liepen we door een stuk dat ik duidelijk herkende en verder naar de bushalte Vendelstraat. We haalden precies de bus naar Maastricht en om 18.45 zaten we uitgevloerd in de trein naar Utrecht. Het liep allemaal soepel zodat we thuis op de flat na een kop thee en Roos met een wijntje op tijd het bed in rolden om de volgende ochtend weer volledig uitgerust aan de nieuwe dag te beginnen. Wat was dit een fijne dag geweest!!