Opnieuw kleinkinderen op bezoek

Gezellig met kleinzoon op schoot samen eten

Zo vaak heb ik geen kleinkinderen hier op de flat en nu twee keer binnen een week want vandaag kwamen Peter en Jessica met hun twee kinderen op bezoek. Joris van bijna 3 jaar en Marijn van 5 maanden, dus nog echt klein. Bij binnenkomst moest Joris echt weer even aan ons wennen terwijl de kleine Marijn ontspannen lachend in zijn autostoeltje werd binnen gedragen.Ik pelde hem uit zijn benauwde veste en nam hem op de arm, heerlijk zo'n klein mannetje tegen je aan terwijl Peter de onvermijdelijke "tools" en speelgoed tevoorschijn haalde en ieder zich installeerde. Roos zorgde voor koffie en thee en al snel zaten we genoeglijk bij elkaar naar de kinderen te kijken als gebruikelijk.
Roos moest eigenlijk al snel weg, ze moest naar de opera in Amsterdam, naar de opera naar het boek "Animal farm", van George Orwell, het epos waaraan een "Orwelliaanse ontwikkeling" haar naam heeft te danken. Later begreep ik van Roos en ook uit een recensie uit de Volkskrant dat de opera beklemming bij het publiek veroorzaakte. De huidige ontwikkelingen doen daar nog een schepje bovenop.
Maar goed, daar had de rest van ons geen last van, wij hadden het verder heel genoeglijk met de kleintjes en lekker wat te nassen op tafel. We gingen zelfs met z'n vijfjes een stukje in het bos wandelen terwijl ROos in Amsterdam zat te genieten. Joris had aanvankelijk wel zin in het bos en ook om te lopen, maar allengs werd dat minder. Peter had Marijn in een draagzak op z'n buik en kon zelfs Joris er nog bij hebben op z'n nek. Maar die had de bokkenpruik op en wilde weer lopen en toch maar niet, dat ik hem gewoon oppakte en met een schreeuwende peuter onder m'n arm vooruit liep. Uiteindelijk liep hij min of meer tussen Peter en mij in en uiteindelijk keerde de rust zelfs weer. "The terrible two" valt ook niet meer voor een jong kind, je begint te realiseren dat je een willetje hebt, maar ja, je krijgt niet altijd je zin. Toen we in de loop van de middag soep gingen eten wilde hij uiteindelijk ook zelf soep lepelen en dat leidde tot een tweede aanvaring met "opa", die onverbiddelijke. Toen hij naar mij schreeuwde heb ik op hoge toon verteld dat ik nog veel harder kon schreeuwen maar later heeft hij toch lekker soep gegeten en tijdens de maaltijd heeft hij heerlijk bij mij op schoot gezeten en gesmikkeld. 
Jessica heeft genoten van het draadjesvlees en dat was mijn belangrijkste doel van de maaltijd die eindigde met de bekende zelfgemaakte vla en ook die smaakte eenieder.
Uiteindelijk gingen ze weer op weg en ongelooflijk maar Joris had niet geslapen en was toch nog vol energie, hij holde nog terug om oma gedag te zeggen en we namen bij de auto nog op het laatste afscheid. Was een heerlijke dag geweest.