Idyllisch doorzichtje bij Goor |
Het heeft een station en het ligt in een prachtige omgeving: Goor, tussen Zutphen en Oldenzaal, middenin Twente. Roos had deze wandeling gisteren gelopen en zou naar een muziekfestival in Heerenveen gaan; de wandeling vanuit Goor beschreef ze mij zo fraai dat ik besloot om die vandaag in m'n eentje te gaan doen. Het zijn juist de lijntjes in het Oosten van het land waar ik in het weekend graag gebruik van maak gezien de beperkingen van het Dalvrij abonnement. Komt er maar weinig van, maar de wandeling van Goor naar Kamerik, aangereisd vanuit Wijhe juist wel. Roos moest er al vroeg vandoor; ze had de trein van 8.30 op weg naar Heerenveen als gezegd. Ik nam de gelegenheid te baat om dan eerst met mijn andere hobby bezig te gaan: koken. Ik bereidde alvast het maal voor hedenavond en zette een flinke aardappel in stukjes op het vuur; bakte een in kleine stukjes gesneden gedroogd worstje in de boter; een stel uien en wortel fijn gesneden en zachtjes gebakken in de boter met knoflook, flink kerrie en wat sambal. Ook zette ik wat Wieringer bonen in de week om 's-avonds gaar te koken. En toen ging ik er vandoor en met de trein via Zutphen naar Goor. De wandeling was inderdaad zo mooi als Roos mij had beschreven; vooral de eerste 8 - 9 kilometer waren prachtig; rustig, veel lommer, glooiend landschap; het mooie weer als achtergrond van dit schoons vervolmaakte de wandeling die eindigde in het kleine Markelo. Nog even gewacht op de bushalte en daar kwam de zo goed als lege bus terug naar Goor.
Terug in Wijhe bleek Roos al thuis te zijn; het festival was haar zwaar tegen gevallen, zodanig dat ze dit jaarlijks terugkerend festijn vanaf heden de rug toekeert vermoed ik zo. Het was nog lekker warm en we verbeidden ons in de tuin in het zonnetje; het was heerlijk rustig in het buurtje en we genoten van de tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten