13 maart 2022

Met de nieuwe broek op weg

 

Bloesem wazig wit

De zomer was echt uitgebarsten; ook vandaag werd behoorlijk warm weer voorspeld. Roos had een track geconstrueerd richting Scheulder en door naar Schin op Geul. Ik wilde erg graag op het stationnetje van Schin een chocolademelk met een stuk vlaai eten. Het zijn zulke leuke mensen die dit bedoeninkje samen draaien en de vlaai is daar zo lekker. Verder heb ik wel een enorme bak met nostalgische herinneringen aan dit station. Daar zit ik ook altijd te peinzen wanneer ik aankom voor een wandeling in m'n eentje; dan ga ik steeds op een bankje zitten genieten. Als het mogelijk is dan neem ik ook een stuk vlaai.
We begonnen de wandeling via een vrij weinig gebruikte tunnel onder het spoot door; die aanloop hadden we eigenlijk nog maar vrijdag ontdekt; best mooi. 
Klauteren dankzij Eunice

Langs kasteel Schaloen; hier en daar grote hoeveelheden witte bloesem die ons sterk deden denken aan de eerste strofen van onze liedcyclus die begint met "Bloesem, wazig wit voorbij de bomen", een ode aan de natuur. Een liedcyclus die het ook verdient om verder te worden ontwikkeld en uitgevoerd;prachtige gedichten van Roos' pen en muziek die we vaak samen hebben bedacht en door Roos tot een uiteindelijk resultaat zijn gemaakt. We zagen ook veel resultaat van de enorme storm die ons land heeft opgeschud: Eunice heette ze geloof ik. Hier en daar was het klauterwerk om het pad door het Gerendal te kunnen lopen. Ik herkende het pad naar Gulpen en verder was het behoorlijk bekend terrein, maar dat is in Limburg geen enkel bezwaar; het blijft een schitterend landschap en we komen er graag.
Het bridgen ging als vanouds; het is wonderlijk hoe slecht we in ons spel komen bij zo'n bridgeweekend, maar dat mag de pret niet drukken; wordt allemaal ruimschoots gecompenseerd door het bijzonder aangenaam verblijf in Hotel Schaepkens van St Feith en het schitterende wandel landschap.


Geen opmerkingen: