We gaan weer LATten

Het is nu zo'n beetje een maand geleden dat de "intelligent lockdown" in ons land werd ingevoerd in het kader van het binnen de perken houden van de effecten van het virus waar ik zo langzamerhand de naam echt niet meer wil horen. Toen de eerste tekenen van deze lockdown zich begonnen aan te kondigen bekroop Roos en mij een forse paniek. We wilden wel voor elkaar kunnen zorgen als een van de twee ziek zou worden; we hadden geen idee hoe ver de lockdown zou worden doorgevoerd en of er überhaupt nog treinen zouden rijden. Ik herinner mij nog dat ik bij mijn laatste wandeling met Ab naar de Hoge Veluwe behoorlijk uit m'n doen was toen hij thee kwam drinken voordat we vertrokken. Maar toen was restaurant de Boer'nkinkel nog open en dronken we chocolademelk. Bij de kassa van het park de Hoge Veluwe was geen kip en in de bus moest ik achterin stappen om de chauffeur te ontzien. Dat had ik vrijdag daarvoor ook al ervaren in de bus van Utrecht naar Bilthoven, dat was toen de eerste keer.
Maar goed, Roos en ik hebben toen overlegd en waren het met elkaar eens dat we bij elkaar zouden kruipen en dat werd dan op locatie Wijhe. Toen later bleek dat de treinen gelukkig bleven rijden ging ik wel af en toe naar de flat in nagenoeg lege treinen overigens.
Inmiddels is de toestand toch wel enigszins te overzien en hebben we besloten om toch maar weer te gaan LATten. Vandaag ben ik alleen voor de markt naar de Bilt gegaan en om alvast wat spullen terug te brengen. Ook heb ik bij boer Dirk gekeken hoe ik nog aan zuivel producten kan komen nu zij hun logistiek grondig hebben aangepast. Gelukkig werd ik adequaat geholpen door Angelina die mij van yoghurt, melk, kaas en boter voorzag. Na een glas melk en een bak yoghurt met muesli vertrok ik weer naar Wijhe.