Ouderwets spitten in de tuin

Vandaag een prachtige dag, echt een dag omlekker buiten te zijn. En dat deden we, niet aan de wandel, maar lekker in de tuin werken. Roos gaf wat aanwijzingen hoe ze e.e.a. wilde gaan inrichten en ik ging met de spade stevig aan de gang. Deed me aan "vroegig" denken, in de tijd van mijn eerste eigen tuin in Amstelveen. Ik groef en groef of ik loopgraven moest aanleggen en plantte van alles. In het voortuintje legde ik destijds een wilde plantentuintje aan.
Maar hier in de tuin van Roos gaat het vooral om de eigen toon aan de tuin te geven. Dus weg met de hortensia's en allée met een stukje moestuin en vooral het bewerken van de grond. Leek het aanvankelijk dicht-geregende kleigrond daar blijkt het een rijke zandgrond te betreffen, dus aanzienlijk betere grond dan in Bilthoven, waar de grond toch vooral uit "poeier" bestaat zoals deskundige, Theo dat benoemt.
Heerlijk om weer zo stevig bezig te gaan met de spade."Rustig aan", maande Roos mij voortdurend en inderdaad voelde ik de jaartjes eerder dan destijds in Amstelveen in m'n twintiger jaren, ja ja, 45 jaar geleden alweer.
's-Avonds zaten we nog lekker na te genieten in de tuin; de laatste zonnestralen en de daarbij optrekkende koude joeg ons weer naar binnen waar we lekker hebben zitten bridgen. Het LATten in tijden van Corona bevalt nog niet zo slecht.