Tannery

Sierlijk toch?!

Zoon Martijn werkt in Indonesië in een fabriek waar van koeienhuiden leer wordt gemaakt. Al chattend beschreef hij mij een kolossale "plant" met niet alleen op onvoorstelbaar grote schaal een koeienhuiden worden verwerkt, maar ook met een waterzuiveringsinstallatie op mega schaal. "Ik zal je eens een overzicht met video's sturen", had hij me geschreven. En zo ontving ik gisteren een WhatsApp bericht met daaraan gekoppeld een document met een aantal "links" naar video's op youtube. Ik wist niet wat ik zag hoe in een uiterst nauwkeurig proces die enorme aantallen huiden worden geschoond, ontdaan van haren, restjes vlees en vet. In lagen gescheiden, gekleurd, geperst, en vooral veel gekeurd. Ik wist helemaal niet dat je koeienhuid kon scheiden in lagen en dat het bovenleer zo veel sterker en dus duurder was dan de suède, de onderlaag. En dan het verwerken van het afvalwater. Daar kwam een voor mij moeilijk te begrijpen technisch verhaal waarop ik heb afgehaakt. Als de installaties van een strontfabriek zoals je vroeger bij de Sloterplas in Amsterdam had en nu nog ziet bij de wandeling van Simmerath naar Monschau langs de Ruhr. Dan weet je dat je bijna in Monschau bent.
Imposant!
Ook daar heerst corona in Indonesië. Men draagt er mondkapjes, heel sierlijk zag ik op een foto die Martijn me stuurde.