Samen naar de Bilt

Onderweg kreeg ik een WhatsApp bericht van nicht Vera met
de nadrukkelijke waarschuwing om vooral binnen te blijven.
Uit recalcitrantie stuurde ik deze foto die Roos van mij nam.

Inmiddels lijkt het erop dat er sprake gaat komen van een zgn. lock down, oftewel dat je helemaal niet meer mag reizen, zelfs niet meer buitenshuis mag verkeren zoals in Madrid. Dat geeft mij een behoorlijke portie onrust en daarom vroeg ik Roos of we niet samen naar de Bilt konden gaan zodat we in ieder geval samen ge lockdauwnd zouden zijn indien dat onverwacht subiet zou worden ingesteld. Nou zal het zo'n vaart niet lopen maar ik wil gewoon zoveel mogelijk spullen over halen; wie weet hoe lang deze crisis situatie gaat duren en je wilt gewoon bij elkaar kunnen zijn.

We wilden het wel combineren met een mooie wandeling en zo stapten we uit in Putten en liepen richting Ermelo zoals ik onlangs had uitgezocht. We kwamen langs de zorgboerderij met de eitjes en sloegen uiteraard twee dozen eitjes in. Tot mijn verbazing kende Roos dit traject goed; zij had het eerder gelopen wist alleen niet meer waar het geweest was. Grappig!

In Ermelo haalden we grappig genoeg weer de trein precies; we hoefden nog geen twee minuten te wachten en kwamen op ons bekende station en liepen naar de flat.

Ik kocht bij de Koopman snijbonen en maakte een smakelijk en voedzaam maal voor ons tweetjes. Was weer fijn om in het zonnetje in de flat te vertoeven. Ik constateerde, en Roos met mij dat het fijn is om in "je eigen" huis te zijn. Ach, die twee-huizigheid is echt heerlijk. Terwijl ik dit zit te schrijven, op de "muziekkamer" bij Roos boven realiseer ik me ten volle hoe ik me ook hier in Wijhe al helemaal thuis voel. Desondanks hechten we aan onze eigen bewoning; de crisis rond het virus, waarvan ik de naam niet meer wil opschrijven heeft ons wel deze fijne gelegenheid gegeven om - net als vorige jaren in Calpe - het samen in 1 huis wonen te genieten.