Als een kip zonder kop

Vanmorgen weer naar de flat met - helaas niet op een briefje - alle dingen die ik wilde doen in m'n hoofd. Daar ontmoette ik de buurvrouw en kwam uitgebreid met haar in gesprek. Zij maakte mij duidelijk dat het absoluut niet de bedoeling is om het OV voor iets anders te gebruiken dan voor woon-werk verkeer en dan nog slechts voor lieden die in de cruciale beroepen werkzaam zijn als de gezondheidszorg. Daarvan was ik door het ontbreken van TV niet op de hoogte.
Maar goed ik ging eerst maar eens thee drinken op m'n balkon - het was prachtig weer - en liet de balkondeur lekker open staan voor de frisse lucht. Intussen ging ik scheermesjes kopen bij de Etos, een van de belangrijke dingen die ik niet moest vergeten; hier in Wijhe is geen Etos en de scheermesjes bij de DA drogist zijn alle "anders" dan die ik nodig heb. De onrust nam door de berichtgeving van de buuf nog verder toe. Ik vulde mijn rugzak en verliet als een kip zonder kop de flat en ging weer naar Wijhe. Zo in de buurt van Nunspeet bekroop mij een ongemakkelijk gevoel of ik de balkondeur wel gesloten had, maar het leek me bijzonder onwaarschijnlijk dat ik die had vergeten. Het zou anders blijken te zijn.
Roos had de maaltijd al goed voorbereid en we zaten vroeg aan tafel toen ik van de buuf een WhatsApp bericht kreeg. U raadt het al lezer; de balkondeur?!
Ik dacht nog om het maar zo te laten en morgen terug te komen maar Roos stelde voor om samen naar de Bilt te gaan zodat we in ieder geval bij elkaar zouden zijn. En zo geschiedde. Ik had overigens de belangrijkste dingen waarvoor ik naar de flat was gegaan ook als de bekende gedecapiteerde kip vergeten, dus dat kon ik ook corrigeren. We dronken 's-avonds met de buurvrouw nog een glaasje wijn en sliepen als rozen, wie weet hoe lang het duurt voordat we weer vrijuit met OV kunnen reizen.