Om elf uur belde ik aan

Op weg naar de Visserssteeg kwam ik aan de overkant van de
Utrechtse weg langs restaurant De Biltsche Hoek. Daar heb ik
bijzonder warme herinneringen aan uit de tijd dat dochter Joke
nog maar net was geboren. Daarom deze foto.

Gisteravond belde Hugo me nog om te zeggen dat hij de volgende dag, vandaag dus een vrije dag had. Ik hoefde dus niet met Marjorie naar de fysiotherapie maar stelde voor om desalniettemin bij hen langs te komen al was het maar om Hugo even te zien en te spreken en om een bak linzensoep te brengen; daar is Marjorie nogal gek op, vandaar.
Dus lekker rustig aan; tas ingepakt, brood gesmeerd en vort met de geit. Het regende als de laatste weken normaal is geworden. Maar daarom niet getreurd en ingepakt in mijn nieuwe regenkleding naar Lunetten; wordt zo langzamerhand routine. Ik besloot om nu maar eens over de Visserssteeg te gaan; dat is toch wel een favoriet landpaadje van me; vol vogels in het voorjaar en meestal volstrekt verlaten. Met de twee wenteltrappen over de snelweg heen, door het Science park en dan de gebruikelijke weg vervolgen. De regen viel nogal mee; het regende nauwelijks. In Amelisweerd sprak ik een jonge medewerker van het waterleidingbedrijf. Volgens hem was het Oosten van het land nog niet helemaal op peil waar het de rehydratie betreft maar in de rest van het land is het gelukkig helemaal goed gekomen na die droge zomer.
Iets over elven belde ik aan en deed Hugo open. Ze moesten nog uit bed komen: "we lagen nog even te knuffelen", verontschuldigde hij zich. En vader dacht: "knuffelen ha ha". Fijn voor hen om even een dag met z'n tweetjes gewoon thuis te zijn. Hugo zag er wat relaxter uit dan afgelopen donderdag. Marjorie was blij met de soep. Ik vertrok weer snel want ik gunde hen vooral het even een dag met z'n tweeën te zijn.
Om half twee moesten ze naar de praktijk voor fysiotherapie; enige dagen later zou ik een videootje krijgen waarop te zien was dat Marjorie alweer een paar stappen deed zonder haar krukken of handen te hoeven gebruiken. Geeft de burger moed!
Ik ging met de trein naar Utrecht CS en verder met de Intercity naar Zwolle en door naar Wijhe. Met de fiets was ik in een wip weer terug. Dat forenzen bevalt me weer prima. Onderweg had ik lekker zitten lezen en de reis duurde daardoor niet lang.
's-Avonds weer gebridged in de club. Het ging erg wisselend en ik dacht dat we nog geen 50% zouden hebben gehaald. Viel mee, iets van 53% en de 5e plaats meen ik. Maar aan één tafel hadden we twee of drie keer een 0 gehaald ha ha. Het bleek vanavond het einde van een speelronde te zijn en derhalve ons afscheid van de B-lijn. We waren als eerste geëindigd in de B en dus gepromoveerd naar de A. Dus volgende week moeten we ons schrap zetten!