 |
Mijn ontbijt. Brood met Nagelholt
van de slager in Wijhe. Heerlijk. |
Niet te geloven, maar ik heb vannacht alle tekort gekomen slaap ingehaald. Gingen we gisteravond om half elf slapen, daar werd ik pas om 8 uur wakker omdat ik wat gedruis hoorde van Roos die eerder was opgestaan dan ik, een op zich bijzonder fenomeen!
Lekker zitten ontbijten met z'n tweetjes en zo tegen 9 uur het video-gesprek geopend met zoon Martijn en Margot in Surabaya; de wereld is zo klein geworden. En kostte een gesprek van enkele minuten honderd jaar geleden een weeksalaris, daar kost een video-gesprek met WhatsApp helemaal niets en is helder als glas, zowel beeld als geluid. We hebben wel anderhalf uur met z'n viertjes zitten praten; reuze gezellig!
 |
| Roos op het wandelpaardje langs de sloot |
Later op de dag zijn we de deur uit gegaan en wandelden we via het plaatsje Boerhaar, onderdeel van Wijhe door de boerenlanden in de omgeving. Via een paadje langs een sloot liepen we weer terug naar Boerhaar en gingen een kop chocolademelk drinken bij "de Logtenberg" in Boerhaar; een ontzettend gezellige tent waar op dat moment een groot familiefeest plaats vond. Ongetwijfeld de laatste grote bijeenkomst want bij thuiskomst werd al snel duidelijk dat de maatregelen, die nodig zijn om het virus, waarvan ik de naam niet meer uit m'n strot kan krijgen, enigszins in toom te houden, onder andere behelsden dat alle horeca van het land voorlopig gesloten blijven. Dus heb ik ook het equinox etentje met Hans-Erik en Cor maar officieel afgezegd. Ik krijg toch wel een opgejaagd gevoel van deze noodtoestand. Zoiets heeft mijn generatie nog nooit meegemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten