Een bijzondere ontmoeting

Had heel anders kunnen lopen. Ik zocht vanmorgen een plekje in de stiltecoupé in de Intercity op weg naar den Haag maar de dame die ik vroeg gaf geen sjoege en toen liep ik licht geërgerd gewoon door. In de volgende coupé ging ik zitten naast een jonge vent. Het was benauwd warm en dat merkte ik op; hij kende het woord benauwd niet, sprak overigens goed NLs en we kwamen in gesprek. Hij studeerde hier aan de universiteit in Kampen en was afkomstig uit Kenya. Hij was hier pas 10 maanden en sprak nu al behoorlijk goed NLs. We kwamen al snel in gesprek over Kenya; de situatie aldaar is kennelijk onrustig na een periode van rust; er is wrijving tussen de verschillende stammen. Ik vroeg of hij van de Kikuyu stam was en dat was inderdaad het geval. Ik bracht het prachtige boek "Red strangers" van Elspeth Huxley ter sprake en bood het hem ter lezing aan. Hij schreef zijn e-mail adres in mijn smartphone en 'savonds heb ik hem gemaild.
In den Haag liep ik Wouter H. tegen het lijf, dispuutsgenoot; we gaan vandaag ondanks de hitte met een groep PROIRAten een wandeling maken die Huib heeft georganiseerd. Het zou een wat stenige wandeling worden; ben ik niet gewend van Huib, maar we zouden dan ook eindigen bij zijn nieuwe huis waar hij ons wilde ontvangen. Was weer een genoeglijk dagje.
'sAvonds begon het ontgelooflijk te onweren en te regenen; goede gelegenheid om de balkons eens te schrobben zonder dat ik met emmers water hoef te sjouwen. In de regen op blote voeten, in m'n onderbroek lekker kletsnat geregend en ondertussen maar schrobben. Was trouwens hard nodig een beetje regen.