Vanmorgen had ik echt de geest om eens lekker te gaan koken. Vorige week hadden we wild zwijn, ree en haas gehaald bij onze jagervriend en een andere vriezerlade zat vol met varkensvlees van Veldvarkens uit Zelhem. Helemaal tegen de stroom in die ons voorschrijft dat we minder vlees zouden moeten eten gedraag ik me als een echte carnivoor; lust graag groene groenten hoor uit de tuin van Theo, maar een stuk vlees gaat toch boven alles.
Dus de dag begonnen met de toebereiding van een lekkere ragout op basis van zwijnsrug; vlees was al gebraden en gesudderd, dus eerst losmaken van de knoken en in stukken verdelen, deels voor de ragout en deels voor andere doeleinden.
Klontje boter smelten, uitje fijn snijden en zachtjes gaar smoren, flinke mespunt kerrie en dan direct de bloem toevoegen. Goed mengen en het onderste van de wildjus toevoegen in kleine beetje tegelijk en goed roeren om te binden. Uiteindelijk het heel klein gesneden vlees toevoegen en goed roeren tot klaar. Op smaak brengen met citroensap en Worchestersaus.
Ik had ook het laatste pak pluma, nog uit Calpe ontdooid en een pakje varkenslappen van Veldvarkens om nassi te maken. Ik had zin om een grote hoeveelheid te maken. Flink wat olie in de pan, trassi, ikan teri en gedroogde garnaaltjes zachtjes gebakken samen met het fijn gesneden vlees goed doorbakken en dan de fijngesneden uien en knoflook. Zodra alles gaar is ook de kruiden, ketoembar, djinten en natuurlijk sambal. Dan de gare rijst erdoor. Het werd inderdaad een flinke pan vol en dat was maar goed ook want onverwacht kwamen Hugo en Marjorie eten.
Ze kwamen om te vertellen dat ze een huis gingen kopen en vroegen naar de mogelijkheid van enige financiële bijstand. Maar dat was niet het enige hoor. We spraken heel openhartig met elkaar ook over enige forse grieven van mijn kant, niet zozeer tegen Hugo maar in het algemeen wat de kinderen betreft en hun belangstelling voor wat mij zoal bezig houdt.
Ik heb best wel begrip voor het feit dat in een jong gezin alleen maar over de kinderen gepraat kan worden. Maar fijntjes wil ik toch wel constateren dat ik afgelopen jaar ook drie kinderen heb gekregen, misschien niet zo jonge maar wel geheel nieuw voor mij en dat was net zo emotioneel als kinderen die je na een geboorte leert kennen weet ik inmiddels uit ervaring. En daar had wel wat meer op ingespeeld mogen worden. Dat zat mij dwars.
Dus de dag begonnen met de toebereiding van een lekkere ragout op basis van zwijnsrug; vlees was al gebraden en gesudderd, dus eerst losmaken van de knoken en in stukken verdelen, deels voor de ragout en deels voor andere doeleinden.
Klontje boter smelten, uitje fijn snijden en zachtjes gaar smoren, flinke mespunt kerrie en dan direct de bloem toevoegen. Goed mengen en het onderste van de wildjus toevoegen in kleine beetje tegelijk en goed roeren om te binden. Uiteindelijk het heel klein gesneden vlees toevoegen en goed roeren tot klaar. Op smaak brengen met citroensap en Worchestersaus.
Ik had ook het laatste pak pluma, nog uit Calpe ontdooid en een pakje varkenslappen van Veldvarkens om nassi te maken. Ik had zin om een grote hoeveelheid te maken. Flink wat olie in de pan, trassi, ikan teri en gedroogde garnaaltjes zachtjes gebakken samen met het fijn gesneden vlees goed doorbakken en dan de fijngesneden uien en knoflook. Zodra alles gaar is ook de kruiden, ketoembar, djinten en natuurlijk sambal. Dan de gare rijst erdoor. Het werd inderdaad een flinke pan vol en dat was maar goed ook want onverwacht kwamen Hugo en Marjorie eten.
Ze kwamen om te vertellen dat ze een huis gingen kopen en vroegen naar de mogelijkheid van enige financiële bijstand. Maar dat was niet het enige hoor. We spraken heel openhartig met elkaar ook over enige forse grieven van mijn kant, niet zozeer tegen Hugo maar in het algemeen wat de kinderen betreft en hun belangstelling voor wat mij zoal bezig houdt.
Ik heb best wel begrip voor het feit dat in een jong gezin alleen maar over de kinderen gepraat kan worden. Maar fijntjes wil ik toch wel constateren dat ik afgelopen jaar ook drie kinderen heb gekregen, misschien niet zo jonge maar wel geheel nieuw voor mij en dat was net zo emotioneel als kinderen die je na een geboorte leert kennen weet ik inmiddels uit ervaring. En daar had wel wat meer op ingespeeld mogen worden. Dat zat mij dwars.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten