Roos kwam helemaal geagiteerd vragen of ik mee ging wandelen in het bos hier achter. Nou ja, waarom niet hè. Ze is ontzettend bezig met componeren en met het organiseren van een proefsessie met haar muziek, uitgevoerd door professionals. En daar had ze positieve mailtjes over ontvangen waardoor ze helemaal positief opgewonden was. Leuk hoor! Ze kon er dan ook maar moeilijk over zwijgen en waarom ook.
Aangekomen bij de ingang van het bos trof het dat een hond lekker zat te kakken; op trillende achterpoten zat hij zo'n drol uit te schijten. Terwijl ik dit zit te schrijven trek ik nog gewoon een vies gezicht. Ik vind dat zo ontzettend smerig al die stront bij ons in het bos; het lijkt wel of heel Utrecht zijn hond hier laat schijten; en maar lullen over en met die beesten.
Terwijl ik de fiets op slot deed rook ik gewoon die vieze stank van die vers geperste drol.
Maar het was prachtig weer, misschien wat fris door de wind en we liepen al koutend heerlijk ons rondje. We kunnen er maar niet over uit hoe mooi we eigenlijk wonen. Ik moest er een beetje om lachen hoe mijn dag was verlopen; was ik gistermiddag nog van plan om vandaag misschien mijn testwandeling van Simmerath naar Monschau te gaan lopen daar moesten we toch nodig klinken op de verjaardag van Jantine. Werd dus te laat en uiteindelijk ben ik bij Roos blijven slapen en dacht ik dan maar van Amersfoort naar Hollandsche Rading te gaan lopen maar door alle getut werd het dus gewoon ons drietje. Nou ja, wat geeft dat ook.
Toen we terug liepen kwamen we weer verzeild in het hondencircus dat bij de entrée van het bos de hele dag plaats vindt. Een puppie kwam enthousiast aangerend en liep gewoon dwars tussen m'n benen door; lollig beest. Ach, ik ben best gek op honden en haal ze ook altijd aan, maar die stront en die pislucht, jich!!
Gelukkig stonk die verse drol bij de fiets niet meer. En weet u nu al wat een natuurgebied is? Nou, dat is een plek waar je je hond laat schijten! Toch?!
Foto gecopieerd van een leuke column
Aangekomen bij de ingang van het bos trof het dat een hond lekker zat te kakken; op trillende achterpoten zat hij zo'n drol uit te schijten. Terwijl ik dit zit te schrijven trek ik nog gewoon een vies gezicht. Ik vind dat zo ontzettend smerig al die stront bij ons in het bos; het lijkt wel of heel Utrecht zijn hond hier laat schijten; en maar lullen over en met die beesten.
Terwijl ik de fiets op slot deed rook ik gewoon die vieze stank van die vers geperste drol.
Maar het was prachtig weer, misschien wat fris door de wind en we liepen al koutend heerlijk ons rondje. We kunnen er maar niet over uit hoe mooi we eigenlijk wonen. Ik moest er een beetje om lachen hoe mijn dag was verlopen; was ik gistermiddag nog van plan om vandaag misschien mijn testwandeling van Simmerath naar Monschau te gaan lopen daar moesten we toch nodig klinken op de verjaardag van Jantine. Werd dus te laat en uiteindelijk ben ik bij Roos blijven slapen en dacht ik dan maar van Amersfoort naar Hollandsche Rading te gaan lopen maar door alle getut werd het dus gewoon ons drietje. Nou ja, wat geeft dat ook.
Toen we terug liepen kwamen we weer verzeild in het hondencircus dat bij de entrée van het bos de hele dag plaats vindt. Een puppie kwam enthousiast aangerend en liep gewoon dwars tussen m'n benen door; lollig beest. Ach, ik ben best gek op honden en haal ze ook altijd aan, maar die stront en die pislucht, jich!!
Gelukkig stonk die verse drol bij de fiets niet meer. En weet u nu al wat een natuurgebied is? Nou, dat is een plek waar je je hond laat schijten! Toch?!
Foto gecopieerd van een leuke column
Geen opmerkingen:
Een reactie posten