Met botte kracht lukte het om het voertuig open te krijgen. Stond hier al een poosje geparkeerd zo te zien. Was aantrekkelijk geprijsd?! |
We daalden af en vonden onderweg een aantrekkelijk geprijsd voertuig; indachtig dat nu zelfs mijn jongste zoon zich een auto had verschaft overwoog ik even om niet achter te blijven en probeerde met enige kracht de deur open te krijgen; dat lukte, maar hij wilde niet starten. Daarom heb ik maar van de koop afgezien. Met enige spijt liepen we verder.
De route was nauwelijks gemarkeerd maar met GPS en de kaart sprak het bijna voor zich. We waren ontzettend benieuwd waar we uit zouden komen, kortom, waar we gisteren verkeerd waren gegaan. Dat was dus bij een volstrekt ongemarkeerde afslag die naar privé terrein leek te lopen.
We gingen weer naar het gezellige plekje in Pagi en spraken daar een Engels echtpaar; Chris en Della uit Devon. Toen Chris hoorde dat ik de volgende dag 70 zou worden wilde hij dat nauwelijks geloven; voelde als een groot compliment. Dat wandelen is kennelijk toch wel goed voor deze ouwe man har har.
Door naar de bushalte, terug naar Gouvia , nog wat liggen zonnen en wat gezwommen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten