Heut' gibt's Rollbraten

Silves met haar imposante kasteel

Vanmorgen gingen we bijtijds naar het busstation en hebben daar ontbeten met hojaldre en een croissant en de overheerlijke Portugese koffie natuurlijk. Daarna met de bus naar Silves. Direct bij de uitstaphalte was een Informatiekantoor waar we onder andere advies vroegen over waar we het best konden gaan eten. De dame was heel gedecideerd toen ze begreep dat wij de voorkeur gaven aan een restaurant waar vooral de Portugezen gingen eten. Ze gaf ons een tweetal voorkeuren op waarvan er eentje was waar je slechts het dagmenu kon krijgen. En dat deed mij denken aan een oude geschiedenis, spelend in het jaar dat zoon Hugo 1 jaar oud werd, juli 1985.
We waren in die week op bezoek bij mijn ouders die vakantie hielden in de Moezelstreek. Op een dag gingen mijn vader en ik wandelen en we zouden ergens gaan lunchen op een plek waar m'n ouwe heer nog niet eerder was. We werden daar ontvangen met de woorden: Heut' gibt's Rollbraten". Mijn vader vond dat zo leuk en bijzonder dat hij het vaak in herinnering bracht. En daar moest ik aan denken bij dit advies.
Maar dit terzijde natuurlijk want Roos en ik wilden toch vooral aan de wandel; de dame van de informatie had ons ook gewezen hoe wij de aanloop naar de GR 13 konden vinden, de Routa Algarviana. Die vonden we makkelijk en we hebben er een paar kilometer van gewandeld en toen naar het restaurantje van onze keuze.

Ja hoor, even zoeken en daar hadden we de
Routa Algarviana, GR 13. Morgen verder lopen

We konden toch kiezen uit twee mogelijkheden: inktvis of varkenswangen; Roos koos voor de inktvis en ik voor het vleesgerecht. Dat laatste was zo schandalig lekker dat ik het niet over m'n hart kon verkrijgen om het in m'n eentje op te eten en sneed een paar flinke stukken af voor Roos. Onbescheiden hebben we nog een extra wang gevraagd. Overgoten met een eveneens heerlijk wijntje hebben we gesmuld. Van tafel gerold en het leuke stadje verder verkend. Bij een tentje de maaltijd afgemaakt met een kop koffie en een glas sumo de Laranja, portugees voor sinaasappelsap.
Met de bus terug en vanaf het busstation nog even naar het centrum van Albufeira gewandeld en door naar het appartement. Bloggies geschreven en de dag afgerond met een glaasje wijn op het terras.

Ons favoriete restaurantje met varkenswangen als culinair hoogtepunt. Maar eens bij
Veldvarkens informeren of ze die voor ons kunnen bewaren om zelf eens te maken.