Van Rossum naar Zaltbommel

Voormalig stadhuis van Rossum. Kasteel van
Maarten van Rossum?

We hebben de smaak te pakken; vandaag weer een étappe van het Maarten van Rossumpad. De weersvoorspelling was naar wens en inderdaad, het werd een prachtige dag. Een helder blauwe hemel boven de rivier: wat hebben we toch een prachtig land met al die afwisseling. We konden uiteindelijk niet kiezen wat we nou het mooiste vonden om te wandelen, de duinen, het polderlandschap, de bossen, langs de rivieren, het is eigenlijk allemaal prachtig. Vandaag genoten we weer heel erg.
Met het buurtbusje kwamen we keurig om half elf aan in Rossum, op de plek waar we zaterdag waren gebleven. We begonnen bij de plek waar het kasteel, het slot van Maarten van Rossum had gestaan. Een vriendelijke jonge vrouw zei dat het voormalig stadhuis het kasteel van Maarten zou zijn geweest. Het stadswapen van Rossum is het oude familiewapen van Maarten met een drietal vogels erin waarvan niet duidelijk is of het papagaaien of andere vogels zijn. Wat een mannetjesputter trouwens; hij heeft wat slag geleverd in zijn tijd; niet te geloven. Lees de Wikipagina maar eens.

Daar waar trage stromen door oneindig laagland gaan

Wij gingen verder door de vriendelijk voor ons geopende achterdeur van het inmiddels tot bedrijfsterrein omgebouwde voormalig stadhuisplein. We kwamen op de rivierdijk die we de hele route zouden volgen. Direct een prachtig uitzicht over de rivier. Schepen met allerlei vracht trokken over de reusachtige rivier de Waal; imposant gezicht.
Een eerste kop koffie hadden we alvast genoten bij het slot; een uitnodigend bankje in de zon. Lekker stukje vers rozijnen/notenbrood erbij; dan is het leven nog niet zo kwaad voor een wandelaar. Na een uurtje wandelen kwamen we op een plek met fraai uitzicht en weer een bankje dat vroeg om er een kop koffie te drinken. Een voormalige steenfabriek waarvan alleen de schoorsteen nog stond; piepkleine dorpjes waarvan we naam nog nooit hadden gehoord. De Bommelerwaard is echt een "place to be".

Restant van een steenfabriek

En het was toch warm; het leek wel lente. Ik was wel veel dunner gekleed dan zaterdag, maar toch nog te dik. Met de jas wijd open en m'n overhemd losgeknoopt was het uit te houden. Het was maar een kleine étappe die eindigde in het fraaie Zaltbommel. Ooit heb ik in die plaats, althans bij een firma die op het industrieterrein aldaar mijn carriëre afgesloten; was geen prettig einde zoals degenen die mij kennen wel weten. Dit was eigenlijk voor het eerst dat ik hier weer kwam en het deed me niks; mooi plaatsje aan de Waal. Heb er wel eens geluncht met relaties. Het pad liep kris kras door Zaltbommel en uiteindelijk sloegen we af naar het station. Iets meer dan 13 kilometer. Was een heerlijke wandeldag.