Op naar Rossum

Verrassend mooi uitzicht over de Maas

Roos en ik hadden het vermetele plan opgevat om het Maarten van Rossumpad te gaan lopen; een kleine 400 km lang, gemarkeerd wandelpad, beginnend in Den Bosch - waar Maarten ooit begraven werd - naar Steenwijk en dat via het rivierengebied, de Veluwe - waar we het pad vorig weekend hebben gelopen vanuit Nol in 't Bosch - Overijsselse Vechtstreek en Drenthe naar Friesland. Vandaag liepen we de tweede étappe; de eerste hebben we per bus gedaan want die liep dwars door deze niet echt interessante stad. We begonnen vlakbij de Maas aan het randje van Den Bosch en liepen via dijken en vooral kleiïge paden langs de Maas. Oude doorbraken waarbij de bekende ronde meertjes, de zgn. wielen zijn ontstaan; nu fraaie natuurgebieden. Bij een daarvan, op een bankje dronken we de meegenomen koffie met een snee van het bekende rozijnen/notenbrood. Even verderop een leuk restaurantje, "de blauwe sluis" aan de dijk waar we ons hebben laten verwennen met resp. een "twaalfuurtje" en een vissalade; ontzettend genoeglijk met een viertal gezellig causerende dames achter ons.

De kleitroep zat tot achter m'n oren. Had liever
over de dijk gelopen, maar ja, Roos' wil is wet?!

En toen weer verder door de klei geworsteld i.p.v. over de dijk zoals mijn voorkeur had; onze schoenen en broeken zijn ontoonbaar geworden. Met een pontje over de Maas en toen het laatste stuk naar Rossum. Nog even gekeken naar een drietal jagers met een goed getrainde jachthond; fascinerend om te zien. Achter een steenfabriek langs en toen Rossum in. Ik wist in welke straat de bushalte was en die straat vonden we gelukkig direct; zo groot is Rossum ook niet. "Zou er een bus zijn", was onze grote vraag. Even verderop zagen we de gezochte bushalte en tot ons grote genoegen kwam er precies op dat moment een busje de hoek om zeilen en dat ging direct naar station Zaltbommel; dat was dus een ontzettende meevaller; de jonge chauffeuse deed haar uiterste best om ons de aansluiting op de stoptrein naar Utrecht te doen halen. Dat zou gelukt zijn geweest ware het niet dat de conducteur 2 minuten te vroeg vertrok. Toen zijn we maar de andere richting op gegaan, naar den Bosch en hebben de Intercity genomen naar Utrecht.
Thuis een bakkie vissoep en een liter thee. Heerlijk soezerig dit Bloggie geschreven.

Het pontje voer af en aan zelfs voor een enkele auto of twee wandelaars!