Wieke van Wingerden zingt Mahler en Sibelius met aan de vleugel Ernst Munneke |
We kregen de teksten van de liederen zodat iedereen lekker kon bladeren tijdens het concert. Wieke begon met de liederen van Sibelius. De meneer naast me mopperde tussen de liederen door dat hij de tekst niet kon verstaan. Ik fluisterde hem toe: "Zweedse tekst" of misschien was het wel Fins. Op het programma stonden de vertaalde teksten en hij dacht kennelijk dat Wieke was begonnen met Mahler zoals op het programma stond. Hij kende de Ruckert liederen duidelijk niet.
Roos en ik hebben vroeger veel samen gespeeld waarbij Roos zong. Ik kon aardig piano spelen en vaak begonnen we met een onbekend stuk a vue; Roos plantte de partituur voor m'n neus en ik speelde het. En zo gebeurde het een keer dat ze een zweedse tekst zong - ik had de tekst helemaal niet bekeken - en toen moest ik wel zo onbedaarlijk lachen. Klinkt als de act van Toon Hermans met de psychiater Knudde Reutelfleut. Weet u nog: "zijn analyse, zijn vrouw bedoel ik", en dan het publiek onbedaarlijk brullen van het lachen.
Vooral het laatste lied van Sibelius vond ik treffend; tekst en muziek pasten wel zo naadloos op elkaar; dat vind ik altijd de kracht van een goed liedcomponist. Schitterend gewoon, net als afgelopen zondag met Moussorgski.
Vervolgens de Ruckert liederen. Had ik nog nooit met piano begeleiding gehoord maar slechts met orkest. Was wel even wennen maar Wieke zong het tadelos! Was een welbestede lunchtijd!
Nog even langs bij Theo om weer wat ingredienten voor de erwtensoep in te slaan. Het is echt oogsttijd nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten