Hier logeerde Eli Heimans |
Overal in het NLse stuk zie je aanduidingen omtrent het zinkviooltje. Pikant detail is dat dit fraaie helder gele bloemetje in NL helemaal niet meer voorkomt. Slechts het destijds zwaar vervuilde industriegebiedje langs de Geul kent nog grote velden met overblijfselen uit de zink en loodmijnen en daar groeit dit viooltje nog. Nu in deze tijd natuurlijk niet, maar in het voorjaar bij mijn wandelingen met Dick in dit gebied heb ik ze vaak gezien.
Zicht op Sippenaeken vanuit het Geuldal. Komt hier niet zo uit, maar het is een arcadisch landschap, zeker in dit jaargetijde. |
Dus nog een stuk gelopen. Tot ons plezier kwamen we een GR pad tegen, nr 563 en dat leidde ons door het dal van de Geul naar Plombieres, een schitterende etappe. En voor de terugtocht naar Sippenaeken liepen we op de GPS ook weer over prachtige paden en via een oversteek over schrikdraad weer terug naar de GR.
Nu smaakte de lunch weer uitstekend. Uit ervaring wisten we dat de porties er erg groot zijn. Dus slechts 1 consumptie, voor mij een Barbreaudje, lekker broodje zalm met eiersalade en nog wat beilage.
'sAvonds in de Smidse gegeten; ook zo'n bijzondere ambiance. Livar, oftewel het Limburgs Varken gegeten. Smaakte prima. Maar morgen ga ik het heel matig doen; ik plof zo langzamerhand. Roos nam nog een dessert?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten