In de biografie van Helene Kröller-Müller had ik gelezen over een collega verzamelaar, Osthaus; regelmatig waren zij in concurrentie waar het avant-gardistische kunst betrof. Ik had dan ook verwacht dt hier een stevige verzameling van Goghs zou hangen. De verzameling is ondergebracht in het Museum Folkwang in Essen en daar hebben we vanmorgen enkele uren doorgebracht totdat we oververzadigd naar een parkje zijn gegaan om in de verrukkelijke najaarszon te wachten tot het tijd zou worden om de bus terug naar huis te nemen.
Mutter und Eva van Otto Dix |
De entree was kostenloos; dat is nog 5 jaar het geval door een bijdrage van de Krupp stichting; over vijf jaar zal er entree worden geheven. Of dat veel uit zal halen is maar de vraag want er was maar heel weinig publiek. Het aantal suppoosten daarentegen was in mijn ogen enorm.
Een suppoost vroeg of we bepaalde enorme schilderwerken wel gezien hadden. Dat was het geval en we kwamen met hem in gesprek over de kunstenaar van de drie enorme doeken; het leek wel of ze met een printer gemaakt waren. Hij wees ons verder op een werk van een zekere Otto Dix: "Mutter und Eva": "Je kunt de rimpels zien", zo vertelde hij ons. Inderdaad een heel gedetailleerd werk waar ik een foto van gemaakt heb voor dit Blog. Dix, een bijzondere fijnschilder die zeer uiteenlopend werk heeft gemaakt.
Speciaal gefotografeerd voor Peter C. |
Ik moest erg aan Helene Kröller-Müller denken die ook zo graag zo'n fraai museum had willen realiseren om haar collectie in onder te brengen. In vergelijking met het Folkwang museum is de parel van de hoge Veluwe maar een karig optrekje. Zo'n pracht had Karl Ernst Osthaus ook niet verwacht toen hij het oorspronkelijk Folkwang museum in Haagen gestalte had gegeven.
Essen mag hier trots op zijn mede dankzij de inbreng van de Krupp stiftung. Wij komen vast wel eens terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten