Normaal gedrag?

Zaterdag 11 december ging ik op weg naar de Purmerringvaart om te helpen bij het beheer van een stuk rietterrein. Met de eerste bus, om half acht naar het station en met de Intercity naar Amsterdam CS. Achter het station is een nieuw busstation waar bus 100 (of 106) naar Purmerend al stond te wachten. Ik moest uitstappen op de halte Vurige Staart in Purmerend; geen idee waar dat precies was. De bus stopte nauwelijks ergens en tussen Ilpendam en Purmerend waren ook geen haltes. En daar waar je de stem van de omroepster in de Connexxion bussen altijd duidelijk kunt horen, daar verstond ik er in de Arriva bus nauwelijks iets van. De informatievoorziening liet wat mij betreft wat te wensen over. We arriveerden vlotter dan ik had gedacht in Purmerend en ik meende te horen dat de volgende halte al meteen de Vurige Staart was, dus ik liep snel naar voren om het aan de chauffeur te vragen. Nou, die reageerde als door een spin gestoken: "wilt u meteen gaan zitten meneer", hij was zich het lazarus geschrokken. Die reactie had ik niet verwacht maar ik maakte mijn excuses, waarvoor hij zich geenszins ontvankelijk vertoonde. "Nu doet u het weer", zei hij toen ik naar voren liep om enigszins verbouwereerd mijn excuses te maken. Hij gaf ook geen antwoord op mijn vraag, maar liet mij tot het eindpunt meerijden terwijl ik tevergeefs uitkeek naar die Vurige Staart. Ik vroeg hem of het inderdaad de genoemde halte was toen ik het hem vroeg, hetgeen hij met een merkwaardig genoegen bevestigde. Volgens mij hoopte hij dat ik zou protesteren. Dat deed ik natuurlijk niet onder het motto, "nicht ärgern, nur wundern".

Wat een vreemd gedrag in zo'n publieksfunctie.

Dit houten bord met de genoemde tekst werd tijdens WO I door de Duitsers achtergelaten op de ruïne van het stadhuis van het door de geallieerden volledig verwoeste Peronne, dat het ongeluk had in het front van de Somme te liggen. Het is bekend van foto's van WO I, maar is behouden gebleven en staat nu tentoongesteld.