Wie publiceert er nu een foto van een dooie rat op z'n Blog? Bah, onsmakelijk. Nou de reden is natuurlijk weer dat er een herinnering aan vast zit. 5 decennia geleden zat ik op de middelbare school; daar reden mijn vriend Bram en ik dagelijks naar toe, langs de Sloterplas en langs de rioolwaterzuivering daar in de buurt. Ook mijn goede vriend Peter C reed regelmatig met ons mee terug naar Slotermeer, terwijl (zoals hij mij onlangs heeft verteld) Bram en ik voortdurend over onze parkieten en andere kooivogeltjes spraken. Maar ook over eendennesten en andere strooptochten in de natuur bespraken Bram en ik kennelijk, aldus Peter. Tja, mijn interesse in de natuur zat er vanouds in!
Op een dag lag daar een dooie rat op het fietspad. Eerst nog redelijk ongeschonden maar na enkele dagen tot een plat tapijtje gereden door passerende fietsers. Het skelet bood lang weerstand want ik weet nog hoe weken later het staartje, althans de staartwervels in het staartje, duidelijk zichtbaar waren bij onze dagelijkse tocht.
Hieraan moest ik denken toen ik met mijn vriend Huib een stuk van het Waterliniepad wandelde en op de weg een doodgereden rat zagen liggen en kon ik het niet laten om er een foto van te schieten om deze oude herinnering vast te leggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten