Wat een fijne zomer!

 

In de verte het kerkje van Noorbeek

Herinnert u zich nog dat liedje van Gerard Cox over die mooie zomer? Dat heb ik dit jaar ook, alleen nu vooral omdat het niet zo snoeiheet is. Ik heb eigenlijk altijd uitgekeken naar de zomer, maar sinds de laatste twee jaren zag ik er dit jaar vreselijk tegenop. Die dagen met 40 graden en vooral die nachten; het was gewoon niet te harden. Maar nu het zo veel geregend heeft is de hitte uit het land; je voelt wel dat de zon zodra hij de kans krijgt ongenadig warm kan aanvoelen, maar de atmosfeer blijft buitengewoon aangenaam en je kunt 's-nachts door de ramen en deuren open te zetten het binnenhuis goed koel houden.
Vandaag heb ik een ouderwets stuk Limburg gelopen; als vanouds de Intercity naar Maastricht en door naar Eijsden. Daar ben je dan iets na 9 uur. Ik had me voorgenomen om het heel rustig aan te doen en veel op bankjes te gaan zitten genieten. En dat heb ik uitgebreid gedaan en inderdaad van de omgeving genoten in alle rust en stilte. Afgezien van het helaas teruggekeerde vliegtuiggeluid en soms de knallende motorfietsen was het zeer aangenaam met vogelgeluiden en volop bloemen in de bermen.
Uiteindelijk was ik rond half drie in Slenaken en om half zeven weer thuis. Ik had vanwege het gewicht slechts twee volle flesjes water bij me waarvan ik er eentje voor de terugweg had bewaard. Dat is eigenlijk niet voldoende; ik had er gewoon hoofdpijn van, maar op station Maastricht is geen watertap. Toen ben ik in den Bosch even uit de Intercity gesneakt en heb op het plein snel een flesje gevuld en de volgende Intercity genomen. Mensen kinderen, wat smaakte dat!
Achteraf bleek dat ik goed had gekozen om in Limburg te gaan wandelen; Roos was met Marieke in Leiden en daar regende het. Gelukkig hadden ze een museumbezoek gepland en dan is regen geen probleem. Zij had ook een fijne dag gehad, zo appten we met elkaar in de respectieve treinen. 

Naar ik de volgende ochtend van Roos begreep, had het 'savonds vreselijk geregend in Zuid Limburg, zodanig dat de treinen niet reden. Heb ik niets van gemerkt; ik lag al om half tien te slapen.