Net als in 1974

In de Soester duinen

1974 was het jaar dat ik in militaire dienst ging voor "mijn nummer", 480512121 was mijn nummer. Na een opleiding van twee maanden werd ik als dienstplichtige gedétacheerd bij de militaire bloedtransfusie dienst en deed ik onderzoek aan Hepatitis B, een toen nog vrij onbekend virus maar een groeiend probleem in de transfusie wereld. In de groep waar ik werkte waren nog 2 gedétacheerd dienstplichtigen werkzaam aan onderzoek op het gebied van de bloedtransfusie. Met Cees vG heb ik in die anderhalf jaar dat onze détachering duurde vrijwel dagelijks gedurende lunchtijd in de buurt van het CLB waar wij werkzaam waren de benen gestrekt en uitvoerig met elkaar van gedachten gewisseld. En dat hebben we vandaag weer gedaan. Cees heeft mij rond 31 december met oliebollen verrast en bij gelegenheid hadden we afgesproken om een wandeling te gaan maken en dat werd vandaag, een mooie dag om te wandelen aldus het KNMI.
We hadden bij station Bilthoven afgesproken en gingen eerst met de trein naar Amersfoort. Daar begonnen we met de etappe van het Marskramerpad naar Hollandse Radingh, voor mij bekend terrein. Met een voor ons beiden aantrekkelijk, rustig tempo waarbij Cees regelmatig met een App planten determineerde schoten we langzaam op. Soms spoorde ik Cees wat aan waarbij hij mij uitriep tot slavendrijver. Eigenlijk ben ik zelf altijd degene die het langzaamste loopt van het gezelschap, maar dat was nu niet het geval en eigenlijk vond ik dat heel aangenaam. Ook af en toe een bankie waarbij de door mij meegenomen koffie werd opgeslurpt. Cees had krentenbollen. Het was hardstikke gezellig, net alsof al die jaren weg vielen. We hadden beiden duidelijk interesse in vogels en planten. Ik herkende het geluid van een onzichtbare, maar wel hoorbare boomleeuwerik waarop Cees de zang van deze soort op zijn telefoon toverde; tot mijn opluchting hoorde je geen verschil tussen de vogel in de verte en de vogel op de telefoon.
Uiteindelijk bereikten we de Mauritshoeve. Aangezien we hadden afgesproken om naar Bilthoven te lopen sloeg ik de Eijckenstijnse  steeg in die voor Cees onbekend terrein was en via dit aangename pad bereikten we Bilthoven en het station. Was een fijne dag geweest!